(Free zone) Dış ticaret, vergi, üretim ve ticari etkinlikler konularında önemli muafiyetlerin tanındığı ve teşviklerin verildiği, ülkenin siyasi sınırları içinde olmakla birlikte gümrük sınırı dışında kalan yerlerdir. Serbest bölgelerin kurulma nedenleri ihracata yönelik yatırım ve üretimi artırmak, yabancı sermaye ve teknoloji girişini hızlandırmak, ekonominin girdi ihtiyacını elverişli koşullarda sağlamaktır. Türkiye’de serbest bölgeler ile ilgili ilk mevzuat 1927 yılında “Serbest Mıntıka Hakkında Kanun” adı ile çıktı. 1953 yılında İskenderun’da bir serbest bölge kurulması konusunda kararname çıkarıldı. Ancak bu kanun ve kararnameler uygulanamadı. 1983’te çıkarılan kanundan sonra serbest bölgeler kurulmaya başlandı. 2018 yılında mevcut serbest bölgeler şunlar oldu: Akdeniz kıyısında Mersin, Antalya ve Adana-Yumurtalık serbest bölgeleri faaliyet göstermektedir. Ege Bölgesi’nde Ege (İzmir), Denizli ve İzmir serbest bölgeleri, Marmara Bölgesinde, İstanbul Atatürk Havalimanı, İstanbul Endüstri ve Ticaret, İstanbul Trakya, Avrupa, Kocaeli, Tübitak-Mam Teknoloji ve Bursa serbest bölgeleri bulunmaktadır. Karadeniz kıyısında, Trabzon, Rize ve Samsun serbest bölgeleri, Güneydoğu Anadolu Bölgesinde Gaziantep Serbest Bölgesi, İç Anadolu Bölgesinde, Kayseri Serbest Bölgesi faaliyetini sürdürmektedir.