Planlama

(Planning) Planlama, geleceğe yönelik olarak belirlenen hedeflere ulaşmak için sistematik eylem programları ha­zırlamak olarak tanımlanabilir. Ülke ekonomileri için planlama en yaygın olarak 1945 ile 1980 arasında kullanıl­mıştır. Neoliberal ekonomi görüşle­rinin gündemde olduğu 1980 sonrası dönemde planlama çalışmaları resmi olarak sürdürülse de eski önemini kay­betmiştir. Planlama, kapitalist ülkeler için yol gösterici, sosyalist ülkeler için ise emredici olarak uygulanmıştır. Zaman perspektifi bakımından planlar, "perspektif”, “beş yıllık” planlar ve yıl­lık programlar olarak üçe ayrılır. Pers­pektif veya uzun vadeli planlar 15 veya daha fazla yıl için hazırlanır. Beş yıllık planlarda saptanan büyüme oranına göre sektörel üretim, yatırım, ithalat, ihracat ve istihdam projeksiyonları yapılır. Gerekli tasarruf ve dış yardım ihtiyacı hesap edilir. Devletin gelirleri, giderleri ve kaynak ihtiyacı tahmin edi­lir. Yıllık programlar, beş yıllık planla­rın hedeflerinin yıllık bölümlerini daha ayrıntılı gösterir. Yıllık hedeflerle bera­ber, o hedeflere ulaşmak için alınacak önlemler de belirtilir.

Kapsam açısından planlar makro aşa­ma, sektör aşaması ve mikro aşama ola­rak hazırlanır. Makro aşamada sektörel ayrıntıya girmeden milli gelirin büyü­me oranı ile tasarruf, yatırım, ithalat, ihracat ve dış yardım gibi makro de­ğişkenler arasındaki ilişkiler incelenir. Belirli bir büyüme oranını gerçekleş­tirmek için ne kadar iç ve dış tasarrufa ihtiyaç olduğu hesaplanır.

Sektör aşamasında, makro aşamada planlanan milli gelir ve kompozisyo­nunu gerçekleştirmek için her sektö­rün yapması gereken gayrisafi üretim düzeyleri bulunur. Buna bağlı olarak da, sektörel yatırım ithalat ve istihdam miktarları araştırılır. Mikro aşamada sektörel yatırım hedeflerine ulaşmak için yatırım projelerinden en kârlı olan­lar seçilir.