Borsa 8.010,54 0.29
Dolar 28,856 0.02
Euro 31,552 0.38
Altın (ONS) 1.993,97 0.21
Brent 81,420 -0.42
e-Gazete e-mercek
Hafta

{{ message }}

Neo-Keynesyenizm

(Neo-Keynesianism) İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Keynesyen ekonomi anlayışının takipçileri ekonomik dü­şünce ortamında seslerini duyurmaya devam etmiştir. 50’li ve 60’lı yıllarda Roy Harrod, Joan Robinson, Luigi Pa- sinetti, Michal Kalecki, Evsey Domar, Piero Sraffa, Alvin Hansen ve Nicho­las Kaldor, teorideki gelişmeleri ve güncel ekonomik sorunları Keynesyen bakış açısıyla değerlendirmeyi sür­dürmüştür. Savaş sonrasında gelişmiş ülkelerde ortaya çıkan büyüme ivmesi Neo-Keynesyen akımın görüşlerinin etkili olmasını sağlamıştır. Keynes’in yatırım ve sermaye birikimi analizleri­nin kısa dönem için yapılmış olmasına rağmen Neo-Keynesyenler sermaye birikiminin uzun vadeli sonuçlarına da eğilmişlerdir. Keynes çağdaş kapitaliz­min en önemli iki aksaklığından birinin işsizlik diğerinin ise servet ve gelir dağılımının eşitsizliği olduğunu kabul etmekle beraber dağılım teorisine ağır­lık vermemiştir. Neo-Keynesyenler, Keynes’in tüketim fonksiyonunu, üc­retlerden tüketim eğilimi ve kârlar­dan tüketim eğilimi olmak üzere ikiye ayırmışlardır. 70’li yıllarda John Hicks, Franco Modigliani ve Paul Samuelson, Keynesyen görüş çerçevesinde teo­rik çalışmalar yapmıştır. 1977 yılında Cambridge Üniversitesi’nde yayın ha­yatına başlayan Cambridge Journal of Economics Neo-Keynesyen yayınların merkezi olmuştur. 1974-1979 petrol şokları sonrasında yükselen enflasyon ile durgunluğun bir arada yaşandığı stagflasyon olgusu, Ne­o-Keynesyen ekonomi anlayışının etki­sini kaybetmesine yol açmıştır. Milton Friedman’ın monetarist ekonomi an­layışı ve serbest piyasacı görüşlerinin ağırlık kazanması nedeniyle 70’lerin or­talarından 90’lı yıllara kadar Keynesyen ekonomistler geri planda kalmıştır. Yeni yüzyılda Keynes’in düşüncelerine yö­nelen ilgi yeniden canlanmıştır. Dünya Bankası’nda ve IMF’de önemli görevler üstlenmiş olan Stanley Fischer, Olivier Blanchard, Joseph Stiglitz ve bir dönem ABD Federal Reserve Board Başkan­lığı yapmış Janet Yellen, bu dönemde Keynesyen düşünceye katkılar yapmış­lardır. Greg Mankiv, Guillermo Calvo, Nobuhiro Kiyotaki, J. Bradford deLong ve Robert Shiller de dönemin tanınmış Keynesyenlerinden olmuşlardır. Ancak bu iktisatçıların ekonomik görüşlerin­deki ve yöntemlerindeki farklılıklar bir Neo-Keynesyen Ekol’den bahsetmeyi zorlaştırmaktadır.
ChartUse left and right arrows to move selectionKaynak Invalid date hedef Invalid dateUse left and right arrows to move left selectionKaynak Invalid dateUse left and right arrows to move right selectionHedef Invalid dateUse TAB to select grip buttons or left and right arrows to change selection25%Yükleniyor...
Use left and right arrows to move selectionKaynak Invalid date hedef Invalid dateUse left and right arrows to move left selectionKaynak Invalid dateUse left and right arrows to move right selectionHedef Invalid dateUse TAB to select grip buttons or left and right arrows to change selection25%Yükleniyor...