(Leasing) Bir menkul veya gayrimenkulün kullanım hakkının sahibi tarafından belirli bir süre için ve belirli bir kira karşılığında kiracıya verilmesidir. Türkçe karşılığı “finansal kiralama” olan bu terim banka kredisine alternatif olarak geliştirilmiştir. Finansal kiralama (leasing) işlemi, leasing şirketi (kiralayan-lessor) ile yatırımcı (kiracı-lessee) arasında yapılan bir sözleşme ile gerçekleşir. Makine ve teçhizatın mülkiyet hakkının yasal olarak kiraya verende kalmasına rağmen, ekonomik açıdan kiralanan varlık üzerindeki kontrolü kiracıya devreden ve kiracıyı varlığın fiili sahibi haline getiren uzun süreli bir işlemdir. Yatırımcılar ve girişimciler leasing işlemini, duran varlıkları satın almak yerine belirli bir kira ödemesi karşılığında kullanım imkânı elde etmek için kullanır. Bu yöntem özellikle yenilikçi yatırımlarda kullanılır. Leasing işlemini yeterli bir finansman gücüne sahip olan ancak söz konusu donanımın teknolojisinin hızla eskimesi nedeniyle satın almayı rasyonel bulmayan yatırımcılar de tercih edebilir. Bu yöntem, 30’lu yıllarda Dünya Ekonomik Krizi’ndeki finansman zorluğu döneminde yaygınlaşmıştır. Türkiye’de ilk leasing uygulaması 1985’te başlamış ve özellikle yeni teknolojiler ile üretim yapan KOBİ’ler tarafından kullanılmıştır.