(Credit) Kredi, ayni ya da nakdi satın alma gücünün belirli süre için kişi ve kurumlara devredilmesidir. Kredi veren kurum belli miktar para, mal ya da alacak hakkını kredi lehtarı olan kişiye devretmekte; kredi alan kişi de belli bir vade sonunda kredi verene ödeme vaadinde bulunmaktadır. Genellikle bu ödeme anapara ya da mal ile birlikte bir ek ödemeyi yani faizi içerir. Bu kelime, Latincede inanmak, güvenmek anlamına gelen “credere” sözcüğünden gelmektedir. Gerçekten de kredi güvene dayanmakta olup güven de çoğunlukla teminatla sağlanmaktadır. Kredi, ekonomideki atıl ve dağınık fonların değerlendirilmesini ve ekonomik faaliyetlerin genişlemesini gerçekleştirmektedir. Sahiplerinin kullanamadığı fonlar kredi şeklinde girişimcilere aktarılırken, bir yandan fon sahiplerine gelir temin edilmekte diğer yandan yeni iş alanlarının açılması mümkün kılınmaktadır. Bu nitelikleri ile kredi sermaye birikimini artıran bir faktördür. Kredinin üç değişmez unsuru zaman, risk ve güvendir.
Para piyasası, ticaret bankaları ile kısa vadeli kredi işleriyle uğraşan mali ku- rumlardan oluşur. Doğal olarak, bu tür mali kurumlarca açılan krediler daha çok işletme kredisi niteliğinde olur. Yatırım kredileri ise daha yüksek tutarda ve daha uzun vadelidir.
Krediler kullanıldıkları sektöre göre sınai, ticari ve tarımsal kredi olarak adlandırılır. Konut kredisi ise ev satın almak için kullanılır. Vadelerine göre krediler kısa, orta ve uzun vadeli olmak üzere üçe ayrılır. Teminata göre iki tür kredi vardır. Açık kredi sadece borçlunun imzası karşılığında verilir. Teminatlı krediler ise kefalet karşılığı veya maddi teminat karşılığı alınarak açılabilir.