Kaime
Osmanlı İmparatorluğu’nda kâğıt para el yazması ve mühürlü olarak ilk kez 1840’da çıkarıldı. 1842’den sonra kâğıt paralar matbaada basıldı. “Kaime-i Mutebere-i Nakdiye” diye adlandırılan kâğıt paraların 50, 100, 250 ve 500 kuruşluk kupürleri vardı. Bazı yıllarda 10 ve 20 kuruşluk banknotlar da basılıyordu. Hazine bonosuna benzeyen ve yıllık yüzde 8 oranında faiz getiren, halkın adına “kayme” dediği bu para önceleri ilgi gördü ama kalpazanlar sahtesini yapınca gözden düştü. Hükümet 1851 yılında halktan adam başı 1.5 liralık iane-i umumiye toplayıp dolaşımdaki kaimeleri İstanbul Beyazıt Meydanı’nda yaktı. Başlangıçta 1 kâğıt lira bir altın liraya eşitken, sürekli olarak kâğıt para basımı nedeniyle 1 altın liranın değeri zamanla yükseldi. Para basma imtiyazının Osmanlı Bankası’na verilmesinden sonra bu kez “eshamı cedide” denilen yeni banknot dolaşıma çıktı. 1915’te hükümetin çıkardığı evrakı nakdiye adı verilen banknotlar 1927 yılına kadar dolaşımda kaldı.
