IMF Stand-by Düzenlemesi

(Stand-by arrangement) IMF’in bir üye ülke ile yaptığı anlaşma sonrası düzenlenen stand-by belgesi, ülkenin taahhüt ettiği reformları gerçekleş­tirdikçe IMF’den çekmeye hak kazan­dığı kredileri göstermektedir. 1 Mart 1947’de IMF’ye üye olan Türkiye bu kuruluş ile ilk stand-by anlaşmasını 1 Ocak 1961’de yapmıştır. 1954-1958 Ekonomik Krizi sonrasında mali ve parasal istikrar için her yıl için ayrı stand- by anlaşması uygulanmıştır. Bu anlaşmaların tarihleri, 30 Mart 1962, 15 Şubat 1963, 15 Şubat 1964, 1 Şubat 1965, 1 Şubat 1966 ve 15 Şubat 1967 olmuştur. 1968-1971 Ekonomik Krizi sırasında üç anlaşma imzalanmıştır. Bunların tarih­leri, 1 Nisan 1968, 1 Temmuz 1969 ve 17 Ağustos 1970 olmuştur. Sekiz yıllık bir aradan sonra 1977-1980 Krizi sırasında Türkiye tekrar IMF’in kapısını çalmış­tır. Dönemin Ecevit hükümeti 24 Nisan 1978 ve 19 Temmuz 1979’da iki stand­by anlaşmasına imza atmıştır. Demirel hükümeti, 24 Ocak 1980 kararlarından sonra 13. stand-by anlaşmasını 18 Hazi­ran 1980’de yapmıştır. 1982 Bankerler Krizi’nden sonra bağıtlanan iki stand- by’ın tarihleri 24 Haziran 1983 ve 4 Haziran 1984’tür. 10 yıllık aradan sonra 1994 Krizi sırasında 8 Temmuz 1994’te yeni bir anlaşma gündeme gelmiş­tir. 22 Aralık 1999’da yapılan anlaşma 2000’deki çalkantıyı ve 2001 Krizi’ni ön­lemeye yetmeyince, 18. anlaşma 4 Şubat 1999’da imzalanmıştır. Son anlaşmanın tarihi ise 11 Mayıs 2005 olmuştur. Üç yıllık bu anlaşmanın sona ermesinden sonra Türkiye IMF ile yeni bir stand-by anlaşması imzalamamıştır.