(Feudalism) En yaygın şekli ile Ortaçağ Avrupası’nda görülen bir siyasal, ekonomik ve askeri bir örgütlenmedir. Roma İmparatorluğu’nun dağılmasından sonra Avrupa’da merkeziyetçi siyasal düzen, yerini irili ufaklı çok sayıda feodal beyliğe bırakmıştır. Feodal düzenin siyasi yapısının en üstünde kral bulunur. Krallık düzeyinin altında her biri kendinden önce gelene bağlı soylular vardır. Bu hiyerarşik düzenin en alt ve en geniş tabakasını serfler oluşturur. Feodal sistemde kralın mutlak egemenliği bulunmaz. Hem ekonomik hem de askeri güç, toprağı ellerinde bulunduran feodal beylerdedir. Feodal ekonomik yapıda esas üretici güç soylunun toprağında üretim yapıp, gereken çok az miktarı kendine ayırdıktan sonra geriye kalanı soyluya teslim eden serf adı verilen köylülerdir. Serfler, siyasal haklara ve istediği zaman başka köylere göç etme hakkına sahip değildir. Serf, feodal beye bağlıdır ve beyliği terk etmesi yasaklanmıştır. Feodalizmin dokusu 14. yüzyıldan sonra çözülmeye başlamış, ticaretin ve teknolojinin gelişmesi ile 15. yüzyıldan sonra önemini kaybetmiştir.