Cambridge Denklemi

(Cambridge equation) Cambridge Üniversitesi profesörlerinden Alfred Marshall’ın öncülüğünde geliştirilen ve paranın miktar kuramını yorumla­yan bir denklemdir. M = k.P.Y biçimin­de ifade edilen denklemin sol tarafı ekonomideki para arzını sağ tarafı ise para talebini yansıtır. Denklemde M para miktarını, k halkın elinde tutmak istediği paranın nakdi işlem hacmine oranını, P fiyatlar genel düzeyini, Y ise milli geliri göstermektedir.

Marshall’ın halkın gelirinden likit ola­rak tuttuğu oran olarak tanımladığı “k” değişkeni, Cambridge’de Miktar Teori- si’ne ilişkin tartışmalar ve araştırma­lar esnasında ortaya çıkmıştır. Bu oran halkın belirli bir dönemdeki psikoloji­sine veya gelir akımının niteliklerine göre değişebilir. Paranın harcanmayıp elde tutulduğu durumda “k oranı” yük­sektir. Cambridge iktisatçıları tartış­maların başında k’nın sabit olduğunu düşünmüşlerse de sonradan bu varsa­yımın yanlış olduğu ortaya çıkmıştır

Pigou’nun, denklemi geliştirmesinden sonra Robertson talep koşullarının veri alınması durumunda paranın değeri ile miktarı arasında ters orantı olduğunu gösteren bir denklem kurmuştur. Key­nes, para değeri ile miktarını, bireylerin ellerinde tuttukları likiditeyi, mevduatı ve bankaların ankes oranını bir formül­de toplamayı düşünmüştür.