Bütçe Sistemleri

(Budgetsystems) Türkiye’de 1973 yılına kadar “klasik” diye adlandırılan bütçe sistemi uygulanmıştır. “Geleneksel” diye de adlandırılan bu bütçe sisteminde büt­çe ödeneklerin, hizmeti yerine getirecek kurum veya kuruluşların ihtiyaçlarına göre belirlenmektedir. Ödenekler ile kamu birimlerinin mali yıl içindeki cari ve yatırım harcamalarının karşılanması amaçlanmaktadır. Klasik sistemde ön­ceki yılın bütçesi esas alınarak bazı pa­rasal ve işlevsel değişiklikler yapılmak­tadır. Bu bütçenin değişen ekonomik ve sosyal koşullara uyum sağlaması zor olmaktadır. Savurganlığın önlenmesi ve ödeneklerin gerçek ihtiyaçlara tahsis edilmesi konusunda da sorunlar ortaya çıkabilmektedir. Klasik bütçenin ekono­mik planlama ve kaynakların rasyonel dağılımı hedefleri ile bağlantısı zayıftır. 50’li ve 60’lı yıllarda bütçenin ekono­mik yönüne daha fazla önem verilmiş ve özel sektördeki verimlilik ve etkinlik kavramları esas alınarak reform proje­leri hazırlanmıştır. Türkiye’de 1965’te başlayan reform çalışmaları sonunda 1973 yılında “program bütçe” sistemi­ne geçilmiştir. Bu sistem dünya ülkele­rindeki gelişmeler de dikkate alınarak sonradan Planlama-Programlama-Bütçeleme Sistemi’ne dönüştürülmüş ve 2003 yılına kadar uygulanmıştır. 2003 yılında 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu’nun çıkarılmasın­dan sonra “performans esaslı bütçeleme sistemi”ne geçilmiştir. 2019 yılında ise “program bütçe” sisteminin değişen koşullara uyum sağlayacak yeni bir uy­gulamasına geçileceği açıklanmıştır.