5 Nisan 1994 Kararları

1994 Krizi Türkiye’de küresel dönemin ilk krizi oldu. Dönemin başbakanı Tan­su Çiller, faiz oranlarını düşürmek için 1993 sonbaharındaki sekiz hazine iha­lesinden beşini iptal etti. Yabancı yatı­rımcıların paralarını çekmeleri, ban­kaların ve tasarruf sahiplerinin dövize yönelmeleri üzerine 1994 Ocak ayının ikinci yarısında kurlar yükselmeye başladı. 26 Ocak’ta yüzde 13.6 oranın­da bir devalüasyon yapıldı. Hazırlanan istikrar programının açıklanması 27 Mart’taki yerel seçimlerin sonrasına bırakıldı. 5 Nisan 1994 günü açıklanan istikrar paketi ile dolar kuru 23 bin 147 liradan 32 bin 149 liraya çıkarıldı. 1994 yılbaşına göre dolar kurundaki değer artışı toplam olarak yüzde 121.3’ü bul­du. Lirayı güçlendirmek için mevduata sınırsız güvence getirildi. Döviz tevdiat hesaplarında sigorta tutarı ise 150 mil­yon lira oldu. Bir defalık ek vergiler ile kamu gelirlerinin artırılması amaçlan­dı. Ekonomik denge vergisi, net aktif vergisi ve ek taşıt vergisi uygulamaya sokuldu. İç borçlanma senetlerinde­ki yüzde 5 oranındaki vergi kaldırıldı. KİT ürünlerine yüksek oranlı zamlar yapılırken, akaryakıt tüketim vergisi artırıldı.
Hazine’nin Merkez Bankası’ndan ala­cağı kısa vadeli avansa sınır getirilmesi o dönem için önemli bir adımdı. Nisan ayında enflasyon oranı yüzde 24’ü bu­lunca dövize hücum tekrar başladı. Hü­kümet kurlardaki tırmanışı durdurmak için üç aylık mevduata yüzde 45 (yıllık yüzde 342.05), daha sonra 1 haftalık mevduata yüzde 3 (yıllık yüzde 365.1) ve üç aylık Hazine bonosuna yüzde 50 (yıllık yüzde 406.25) oranında faizödenmesini kararlaştırdı. Bu önlemler­den sonra kriz yaz aylarında dip yaptı ve sonbaharla birlikte iyileşme başladı. Ancak istikrar programının orta vadeli önlemleri olumlu etkilerini göstermek üzere iken 1995 sonbaharında genel seçim kararı alındı. Kampanya döne­minde seçim ekonomisi uygulandığı için program sonuçsuz kaldı ve iki yıl boyunca halkın gösterdiği fedakârlıklar boşa gitti.