Zaman Yönetimi

(Time management) Zamanın iyi yö­netimi, hem günlük işte hem de iş haya­tı boyunca verimliliği yükseltir. Böylece günlük işin sıkıntıları ve stresini azalır, yapılan işte zamanla daha iyi konumla­ra gelmek kolaylaşır.

Zaman, kendi zamanının yönetimine boş verenlere cezayı keser: İyi yöne­tilmeyen günler, haftalar ve aylar, işin giderek sıkıcı olmasına, başarı ve terfi yollarının kapanmasına yol açar. Za­man yönetiminin başlıca unsurları şunlardır:

Planlama: Günlük görevleri yerine ge­tirmek veya üstlenilen işleri yapmak için zamanı hesaplı bir şekilde kullan­mak gerekir.

Hedef belirlemek: Çalışanlar kişisel gelişimi için belirli vadeler itibariyle hedefler belirlemediği takdirde günler bilgi birikimini artırmadan geçer. Üç ve altı ay sonrası için belirlenen kişisel hedefler çalışanın zamanını yalnız gün­lük işlerle harcamasını önler. Önemli hedeflere doğru her gün, her hafta atıla­cak küçük adımlar verimliliği yükseltir. Zamanın çarkı hedefsizlerin yükselme potansiyelini öğütüp yok eder.

Öncelikler: Günlük işleri “önemli” ve “acil” olmalarına göre ayırdıktan sonra öncelik hem önemli hem de acil olan işlere verilmelidir. Daha sonra aciliyet ve önemlilik durumlarına göre diğer işler sıralanır. Öncelikleri belirleyen­ler iş yükü altında ezilmişlik duygusu­na kapılmaz.

Günlük ritm: Çeşitli iş ve görevleri, kişinin kendi özel günlük ritmine uy­gun bir şekilde yapılması verimliliği yükseltir.

“Hayır” demek: İyi niyetiyle istenen her işe “evet” diyenler ve ortada kalan her işe gönüllü olanlar bir süre sonra bu aşırı iş yüküne esir düşer. “Bir dakika...” diyerek yaklaşanların anlattıkları çoğu kez dakikalarca sürer.

Ertelemeyi bırakmak: Bazı insan­lar başarısızlık korkusu, aşırı yorgun­luk ve önceliklerin belirlenmemesi gibi nedenlerle bugünkü işini yarına bırakır.

Odaklanma: Aynı anda farklı işleri yapma alışkanlığı, ilk bakışta zaman ka­zandırır gibi görünebilir. Ancak her iki işte de hata ihtimali yükselebilir.