(Taylorism) İşçi emeğinden mümkün olduğu kadar fazla yararlanmayı amaçlamış bir üretim yöntemidir. Üretim faaliyetinin teknik ve idari esaslara göre düzenlenmesi olarak tarif edilen rasyonalizasyon, ilk defa Amerikalı bir mühendis olan Frederic Winslow Taylor tarafından sanayi tesislerinde uygulanmıştır. Taylor’un geliştirdiği sistemde önce işin en iyi şartlarla sonuçlanabilmesi için gerekli bütün hareketler tespit edilir. Ayrıca üretim faaliyeti esnasında işçinin hareketleri sıkı bir şekilde kontrol edilir. Taylorizm’in verimi artırmasına karşılık bedensel ve ruhsal yorgunluklara sebep olması, işçi sınıfı arasında tepkilere yol açmıştır. Bir makina gibi, devamlı aynı şekilde hareket etmek işçiyi yormuş, faaliyetin yeknesak olarak devam etmesi bazı işçilerde de ruhsal bunalımlara neden olmuştur. Hızlı tempoda çalışma hayatına ancak genç ve kuvvetli işçiler dayanabilmiştir. Sendikalar, Taylorizm’e karşı çıkmışlar ve bu sistemin sert kalıplarını yumuşatmayı başarmışlardır.