Pratik Zekâ

(Practical intelligence) ABD’li psikolog Robert J. Sternberg, zekâyı analitik, yaratıcı ve pratik olarak üç ayrı bölümde incelemekte ve önceliği pratik zekâya vermektedir.

Sternberg akademik ve pratik zekâ arasındaki farkı şöyle anlatmaktadır: “Fakültelerde, öğretileni hatırlamak ve bazı analitik yetenekleri edinmek önemli görülür. Okullarda problemler iyi tanımlanır, gerekli tüm bilgiler sağlanır ve yalnız tek bir çözüm yolu ile tek bir doğru cevabın verilmesi istenir. Gerçek hayatta ise ilk zorluk problemin tanımlanmasında ortaya çıkar. Çözüm için gerekli bilgiler eksiktir. Çözüm yollarının ve doğru cevapların sayısı birden fazladır. Bu farklılık nedeniyle iyi bir eğitim almış genç, iş hayatının gerçek sorunları karşısında çaresiz kalabilir.”

Pratik zekâya sahip olanlar ise yıllar boyu biriktirdiği ve içselleştirdiği bilgiyi kullanarak sorunu çözebilir. Kâğıda geçirmenin zor olduğu bu “örtük bilgi”, yönetimdeki ustalığın püf noktasıdır. Tüm yararlarına rağmen pratik zekâya aşırı ölçüde güvenmek de risklidir. En iyisi pratik zekâyı analitik yeteneklerle beslemek veya okulda öğrenilenleri pratik becerilerle desteklemektir.