Karizma

(Charisma) Karizma, “lideri diğer in­sanlardan farklılaştırdığına inanılan, doğuştan gelen olağanüstü özellikler” olarak tanımlanır. Karizmatik yöneti­ci, bakışı, duruşu, havası ve konuşması ile insanları, bir mıknatıs gibi kendine çeker, peşinden sürükler. Karizmanın farklı kaynakları vardır: Bazen yöneti­cinin fiziği insanları etkiler. Kitleleri coşturacak kadar iyi konuşmanın da karizma oluşumunda rolü olduğu söy­lenebilir. Akıcı bir nutukla büyülenen kitleler duygularına esir düşebilir. Bazı durumlarda geçmiş yıllarda gerçekleşti­rilmiş önemli bir başarı karizmanın kay­nağı olur. Karizmanın başarıdaki rolü, siyasette, ekonomide ve sporda sık sık tartışılır. Bazıları, karizmanın yönetim­deki başarının ön koşulu olduğunu iddia eder. Bir karizma sahibi olmayan yöneti­cilerin başarılarının sürekli olmayacağı yönündeki inanç da epey güçlüdür. Karizmatik lider etrafına yetenekli ve eleştirel bir akla sahip kişileri toplarsa başarılı olabilir. Kadrosu evet efendimci kişilerden oluşan bir lider bir süre sonra yıpranmaya başlar. Gücünün tek kaynağı karizması olan lider sistemli çalışmaya inanmaz. Mevcut sistemi de liderliğini son noktaya kadar sürdüre­cek şekilde örgütler. Karizmatik lider­lerin çoğunluğu “Benden sonra tufan” anlayışı ile karar alır. Karizmatik lider, çoğu kez “vazgeçilmez adam” rolünü oy­nar. Herkesi, kendisi işin başında olma­dığı takdirde işlerin iyice karışacağına inandırır. Gerçek lider kendini lüzum­suz kılar. “Tek adam” olmayı amaçla­yan karizmatik lider adam yetiştirmez. Çevresinde ikinci, hatta üçüncü adam yoktur. Gerçek lider takım çalışmasına inanır ve çevresindekiler onu bir öğret­men gibi görür. Yalnız karizmasına gü­venip zirvede kalan lider çoğu kez kaba bir popülizm ile günü kurtarmaya ve çevresindekilerin gönlünü kazanmaya çabalar. Gerçek lider ise bugünü değil yarını kurtarma peşindedir, gerçekleri acı da olsa çevresindekilere anlatır.