(Human resources: HR) İşyerinde ihtiyaç duyulan işgücünün işe alınması, işe alıştırılması ve eğitimi ile ilgili işleri yapan bölümün adıdır. İnsan Kaynakları (İK) bölümü işgücü ihtiyacını şirket yönetimi ile işbirliği yaparak tespit ettikten sonra işe alınacak adayların seçimini yapar. İK araştırma alt sisteminin görevi terfi incelemelerini, iş analizlerini ve değerlendirmesini yapmak ve rapor etmektir. İşçilerin yaptıkları şikâyetlerin incelenmesini de bu araştırma elemanları gerçekleştirir. İK bölümlerinin başlıca işlevleri şunlardır.
Planlama: İK bölümü işyerinde mal ve hizmet üretimi için gerekli insan sayısını ve kadroları belirler. Bu belirleme çalışmaları şirket yönetimi ile birlikte yapılır. Şirketin ihtiyaç duyduğu elemanlarda aranan nitelikler ve bu nitelikleri sağlayacak formasyonun tespiti de planlama çalışmaları kapsamındadır.
İş standartları yöntemi: Her görev ve işin, makul ölçülere göre tamamlanma sürelerinin belirlenmesi işgücü ihtiyacının hesaplanmasını sağlar.
İşgücü genel envanteri: İK, işyerinde çalışanları belirli kriterlere göre gruplandırır. Gruplandırma, cinsiyet, eğitim düzeyi, yaş ve diğer kriterlere göre yapılabilir. İşgücü beceri envanterindeki gruplama da çalışanların nitelikleri, yetenekleri ve beceri düzeyleri esas alınır.
İşe alım: İşgücü ihtiyacı belirlendikten sonra hangi işlere, ne kadar eleman alınacağı kararlaştırılır. İşe alınacakların seçimi, işe alınanların işe yerleştirilmesi ve alıştırılması da IK bölümünün görevleri arasındadır.
İş değerlemesi: Bir işin değerinin ölçülmesi için kullanılan idari süreçteki standartları şirket yönetimi ile birlikte İK bölümü belirler.
Terfi sistemi: İşyerinde çalışanlarla ilgili terfi işlemleri İK bölümü tarafından belirlenen bir terfi sistemine göre yapılır. Terfi işlemlerinin keyfi olması ve kişisel ilişkilere bağlı olması işyerinde huzuru bozabilir.
Eğitim: Çalışanlara yeni beceri ve yetkinlikler kazandıracak eğitim çalışmalarının planlaması ve yürütülmesi görevini İK bölümleri üstlenir.
Çalışma ilişkileri: Çalışma süresi içinde işçi ile işveren arasındaki ilişkilerin düzenlenmesi de İK’nın görevleri arasındadır. İşçiler bir sendikada örgütlendiklerinde İK görüşmelerin sürdürülmesinde ve uyuşmazlıkların çözüm sürecinde görev alır.
Çalışanlar ile ilişkiler açısından insan kaynakları yaklaşımı odak noktasına işi değil insanı koyması nedeniyle personel servisi dönemine göre daha ileri bir anlayışı temsil eder. Ancak bu yaklaşımda insanın diğer üretim faktörleri gibi bir “kaynak” olarak görülmesi eleştiri konusu olmaktadır.