Ekip Olma Süreci

(Becoming a team) Bazı yöneticiler ekip kurarken, kendi alanlarında başa­rılı olmuş kişileri bir araya getirir ve bu kişilerden çok kısa sürede büyük başa­rılar bekler. Ancak ekipleşme süreci ta­mamlanmadan, belirli bir amaç için bir araya gelmiş kişilerin başarılı olmaları çok zordur. Belirli bir amaç için bir ara­ya gelen her topluluğu ekip veya takım olarak adlandırmak doğru değildir. Ekip üyelerinin arasındaki görünmez bağ ve manevi çimento ne kadar güçlüyse ekipleşme de o kadar mükemmel olur. Ekipleşme süreci ancak aşağıdaki aşamalar­dan geçildikten sonra tamamlanır:

Çalışma grubu: Rutin işlerin yapılma­sı için bir araya gelen kişilerden oluşur. Gruptaki her kişinin ayrı bir işi ve görevi vardır. Bu kişiler belirli zamanlarda bir araya gelerek, kendilerine verilen görevi yapmayı amaçlar ama herkesin aklı ken­di esas işindedir. Kişilerin “geçiyorken uğramış” gibi katıldıkları bu tür ekipler­den iyi sonuçlar alındığı nadirdir.

“Sözde” takım: Daha önce başarılı ol­muş kişilerden oluşan bu takımda per­formansı sürekli artırma arzusu vardır ama kolektif performansa ve “takım oyunu”na ulaşma gayreti yoktur. Her­kesin kendini göstermek istediği ve “bireysel” davrandığı bu tür ekiplerde üyeleri birbirine bağlayan bağlar zayıf­tır. Sonuçta bu “yıldızlar topluluğu” hiç bir zaman bir “yıldız takım” olamaz.

Potansiyel takım: Bu aşamadaki ta­kımda ortak performansa önem verilir. Ancak bunun nasıl hayata geçirileceğine fazla kafa yorulmaz. Disipline uyum ve yardımlaşma yeterince güçlü olmadığı için elde edilen başarılar kalıcı olamaz.

Gerçek takım: Bu tür takımda yetenek ve becerileri birbirini tamamlayan kişi­ler kendilerini ortak amaç ve hedeflere adamıştır. Her üyenin çalışma yöntem ve yaklaşımları diğerlerine uyumludur. İyi günün ödülü de, kötü günün sorum­luluğu da paylaşılır.

Yüksek performanslı takım: Bu ta­kımdaki bir kişi diğerlerinin kişisel ge­lişimi ve başarısı için de gayret gösterir. Bu gayret gerçek bir takımı süper per­formanslı bir takıma dönüştürür.