(Six thinking hats) Edward de Bono tarafından 70’li yıllarda geliştirilmiş bir düşünce yöntemidir. Renkleri farklı şapkalar, farklı düşünce biçimlerini temsil eder. Bu hayali şapkalar grup tartışmalarında veya bireysel düşünce süreçlerinde beynin belirli bir yönelim içinde olmasını sağlar. Şapkalar, doğal düşünce biçimleri olmadığı için ancak kısa bir süre için kullanılabilir. De Bono’nun analizinde şapkaların renkleri şu düşünce biçimlerini temsil eder: Mavi şapka düşünce sürecinin yönetimi ile ilgilidir. Grupta mavi şapka işaret verildiğinde hangi konu üzerinde fikir üretileceği sorgulanır. Beyaz, bilgi ve enformasyonun rengidir. Kırmızı, sezgi ve içgüdü gibi duyguların yansıtıldığı bir renktir. Siyah, dikkat, ihtiyat ve mevcudun korunması ile alakalıdır. Sarı şapka işareti verilince olumlu ve iyimser düşüncelerin beyinlerde egemen olması beklenir. Yeşil, arayış içindeki düşünceyi ifade eder ve yaratıcı düşüncelerin bu şapka altında yeşermesi istenir. Belirli bir sorunun farklı açılardan ve farklı düşünce tarzları ile incelenmesi sonrasında olayı her yönüyle bir bütün olarak algılamak mümkün olabilir.