(Succession in family business) Aile şirketlerinde kurucu anne veya baba, çocukları ile şirketin devamı konusunda bir anlaşma sağlamalıdır. Bu uzlaşma ve görüş birliği sağlama işlevi ihmal edildiği takdirde ikinci kuşakta kardeşler, üçüncü kuşakta ise kuzenler arasında çekişme ortaya çıkabilir. Avrupa ülkelerinde bu sorun geçmiş dönemlerde şirketin yönetiminin en büyük erkek çocuğa bırakılması ile çözülmüştü. Bu çözüm adaletsiz de olsa şirketin bölünmesini veya çekişmeler nedeniyle sahipsiz kalmasını önlemişti. Osmanlı İmparatorluğu dönemindeki miras hukuku daha adaletliydi ve tüm çocuklar mirastan pay alabiliyorlardı. Ancak bu sistem işyerinin küçük parçalara bölünüp yok olmasına yol açabilmekteydi.
Avrupa ülkelerinde halen kuşaktan kuşağa devir işlemleri önceden belirlenmiş bir “halefiyet planı” çerçevesinde yürütülmektedir. Halefiyet planında şirketin sonraki kuşağa devrinin ne zaman, nasıl ve kimlere yapılacağı konuları yer alır. Devir işlemleri konusunda danışmanlık hizmeti veren enstitü ve şirketlerin hazırladığı halefiyet planı aile meclisinde görüşüldükten sonra karara bağlanır. Bu planda değişikliklerin nasıl yapılabileceği konusunda da açık hükümler vardır. Kadınların sosyal ve ekonomik hayatta daha fazla söz ve karar sahibi olmaları sayesinde artık kurucuların kız çocukları da halefiyet konusunda eşit haklara sahiptir. Türkiye’de halefiyet planı uygulamasının yaygınlaşmaması nedeniyle bazı şirketlerde ve holdinglerde kardeşler arasında çekişmeler ortaya çıkabilmektedir.