(Disribution channels) Dağıtım kanalı bir malın veya hizmetin tüketicilere ulaştırılması için oluşturulan bir aracılık hizmetinin verildiği zincirdir. Bu zincirde toptancılar, acenteler, bayiler, distribütörler, perakendeciler veya bir internet sitesi bulunabilir. Tüketicinin ürünü satın almasından sonra para akımı yine dağıtım kanalından, ancak bu kez ters yönde gerçekleşir. Dağıtım kanalları pazarlamanın dört P’sindeki “placement” (yerleştirme, dağıtım) işlevini yerine getirir. B2B (şirketten şirkete) yönteminde üretici malını diğer bir şirkete satar. Bu şirket toptancı veya distribütör olabilir. Tüketiciye ulaşma biçimi açısından bu tür satışlar “dolaylı satış” olarak kabul edilir. Üreticinin tüketiciye satışı ise “doğrudan satış” yöntemidir. Bu satış internet aracılığı ile veya fabrika satış mağazalarında yapılabilir. Katalog ile satış 20. yüzyılın ikinci yarısında başlamıştır. İnternet aracılığı ile satış 21. yüzyılda gelişmiştir. Her şirket ürün maliyetlerini, tüketicilerin tercihlerini ve ürünün niteliklerini dikkate alarak bir “pazara çıkış stratejisi” belirlemek zorundadır. Dağıtım kanalı uzun veya kısa olarak da ikiye ayrılır. Dağıtım kanalı uzadıkça ve aracı kademelerinin sayısı arttıkça üreticinin kazancı azalma, tüketicinin ürüne ödediği fiyat ise artış eğilimine girer. İnternet ile yapılan satışta fiyatların mağazalardaki satışlara göre çok daha düşük olması gerekir. Ancak depolama ve kargo giderlerinin yüksek düzeyi bu tür bir farklılaşmanın sınırlı kalmasına yol açmaktadır.
Dağıtım kanalları iç pazarın genişlemesi ve ihracat imkânlarının artması nedeniyle 20 yüzyılın ikinci yarısından itibaren önem kazanmıştır. Dağıtım kanallarının yönetenler ürün satışından yüksek pay alırlar. Ürünün tüketiciye satış fiyatının yüzde 50’yi aşan bir bölümü aracılara gidebilir. Her ülkede üreticiler ve tüketiciler bu durumdan yakınır ve aracıları devre dışı bırakmak ister. Medya kuruluşları da sık sık tarladaki ürünün fiyatı ile kent marketlerindeki satış fiyatını karşılaştıran haberler yapar. Ancak dağıtım kanallarındaki aracıları devreden çıkarmak çok zordur. Çiftçiler tek başlarına dağıtım kanalı kuramaz. Kooperatifler aracılığı ile kentlerde doğrudan satış denemeleri de kalıcı olmamıştır. Hükümetler ve ekonomi yönetimleri aracı kademelerinin sayısını azaltacak önlemler aldığı takdirde ürünler tüketicilere daha düşük fiyatlardan ulaşabilir.