Bağımlılık Oranı

(Dependency ratio) Tam adı toplam yaş bağımlılık oranı olan bu terim “0-14” ve “65 ve daha yukarı” yaş gruplarındaki kişi sayısının, “15-64” yaş grubundaki kişi sayısına oranını gösterir. Genç ba­ğımlılık oranı, “0-14” yaş grubundaki kişi sayısının, “15-64” yaş grubundaki sayıya oranlanması ile bulunur. Yaşlı bağımlılık oranı ise “65 ve daha yukarı” yaş grubundaki kişi sayısının “15-64” yaş grubundaki kişi sayısına oranlanmasıyla hesaplanır.

Yaşlı bağımlılık oranının yüksekliği sosyal güvenlik kuruluşlarının gelir-gider dengesini tutturmasını zorlaştırır. Bu yüksek oran prim ödeyen aktif sigor­talı sayısının yetersiz düzeyde olduğu ve emeklilik maaşı alanların sayısının ise arttığı anlamına gelir.

Türkiye’de 90’lı yıllara kadar köyden kente göçüp eğitimini tamamlayıp bir işe giren veya iş kuran kişilerden olu­şan kuşak çoğunlukla, köyde kalan anne babaların geçimini ve bakımını da üstlendi. Sonraki kuşaktan durumu iyi olanlar, 90’lı yıllardan sonra, büyüyüp iş sahibi olan çocuklarından bir destek istemedi. Ailelerdeki çocuk sayısısın azalması ise çocuk başına harcanan pa­ranın artmasını ve yetiştirme ve eğitim koşullarının iyileştirilmesini sağladı.