Profesyonellikte 3S-1

Profesyonellik, nedense bizim coğrafyada zor yetişen bir türdür. Profesyonellik bir işin hakkıyla, mükemmel biçimde yapılması demektir. Bu gözle baktığımızda ülkemiz tam bir amatörler cennetidir, “Amatöristan”dır. İşler amatörce, çala-kalem yapıldığı için bazen bunun bedelini ağır öderiz. Van’da son çığ olayında yaşananlar tam bir amatörlük örneğidir. Çığ altında kalan beş kişiyi kurtarmaya çalışırken, 36 kişinin daha ölmesi, 84 kişinin de yaralanması traji-komiktir. Buna, “Kaş yapayım derken, göz çıkarmak” denir.

İyi bir profesyonel olmak için o mesleğin gerektirdiği tüm bilgi ve becerilere sahip olmak ve bunları sürekli güncelleyip geliştirmek gerekir. Ancak bu yeterli değildir. Bilgi ve becerinin yanında olmazsa olmaz diyeceğimiz üç davranış biçimi vardır. Bunlar sorumluluk, saygı ve sevgidir. Bu haftaki yazımda bunlardan sorumluluk duygusuna değineceğim.

Sorumluluk

Profesyonel kişi, kendisine verilen görevi hakkıyla, mükemmel biçimde yapmakla yükümlüdür. Omuzlarına konan sorumluluğu taşımak zorundadır. Gerçek ve onurlu profesyonel bu sorumluluğun bilincindedir. Çünkü bilir ki, yaptığı iş birçok şeyi ve kişiyi etkiler. Bu sorumluluğun ağırlığını iliklerine kadar hisseder. Bu sorumluluğun gereğini yerine getiremediğinde bunu canıyla ödeyecek kadar hisseder. Miralay Reşad Bey, buna örnektir. Büyük Taarruz’da Miralay Reşad Bey’in 57. Tümeni’ne Çiyiltepe, Kızıltaş, Kızlaryaylası adlı üç tepeyi alma görevi verilmişti. Bu, zor bir görevdi. Ancak Başkomutan Mustafa Kemal, Birinci Dünya Savaşı’ndan beri tanıdığı Reşad Bey’e güveniyordu. Bir tepe alındı, ama diğer ikisinin alınması gecikiyordu. Bunun üzerine Başkomutan, 57. Tümen’e bir telefon mesajı yolladı:“57. Tümen Komutanı Miralay Reşat Bey’e; umumi vaziyete tesir ediyorsunuz, harekâtınızın yavaşlığı bütün harekâtı geciktirmektedir.” Reşad Bey kıtalarının önünde hücuma kalkıyor, ilerliyordu. Ama tepeleri ele geçiremiyordu. Emir Subayı ile Başkomutan’a haber yolladı; yarım saate kadar emri yerine getirilecekti. Fakat yarım saat geçti, tepeler alınamıyordu. Miralay Reşad Bey şerefli bir askerdi. Beylik tabancasıyla intihar etti. Ardından bir veda yazısı bıraktı:“Verdiğim sözü tutamadığımdan dolayı artık yaşayamazdım.”

Aslında her profesyonel kendisine verilen görevi hakkıyla yapacağına dair bir söz verir. Profesyonel (Professional) sözcüğü, “güçlü biçimde söz vererek yapılan beyan” anlamına gelen “Professio” (Latince) sözcüğünden türemiştir. Bu sorumluğun yerine getirilmemesi görevin niteliğine göre çok şeye veya kişiye büyük zararları olabilir. Yukarıdaki örnekte olduğu gibi, tüm savaşın gidişatını çok kötü biçimde etkileyebilir; birçok can kaybına neden olabilir. Görevini hakkıyla yerine getirmeyen kontrol mühendisi yüzünden depremde yıkılan çürük bina çok kişinin yaşamına mal olabilir. Görevinin sorumluluğunu yerine getirmeyen, baskılara boyun eğen yargıçlar yüzünden birçok kişinin yaşamı kararabilir. Görevinin taşıdığı ağır sorumluluğu taşıyamayan milletvekilleri yüzünden ülkenin kaynakları çarçur edilebilir. Bu nedenle, sorumlulukların ağır olduğu görevlerde kişilere bunu hissettirmek için yemin de ettirilir. Ancak ülkemizde çok yüksek sorumlulukları olan kişilerin, ettikleri yeminlere rağmen, kendilerine verilen kutsal görevlere de ihanet ettiğine tanık oluruz.

Sonuç

Kişi, profesyonelliğin gerektirdiği bütün donanımlara sahip olabilir. Ancak sorumluluk duygusundan yoksunsa görevin gereklerini tam olarak yerine getiremez. Sorumluluk duygusunun kişilere küçük yaştan başlayarak aşılanması gerekir. Bunda da aileye ve yaşadığı topluma da büyük sorumluluk düşer.