Kendi sınırımızı geçemiyoruz ki AB’ye girebilelim
Dünya zaten içine kapanma eğiliminde… Korumacılık rüzgârları kasırgaya dönüşüyor. İhracatçı tüm pazarları tırmalaya dursun; becerip TIR’larımızı sınırdan geçiremiyoruz. Hangi sınır? Kendi sınırımız. Kim engel? Bizzat kendimiz. Sebep? Öngörüsüzlük, umursamazlık…
İhracatta Avrupa’dan siparişler artmış. Bana ne? Sanayici talebi karşılamış. Eee? TIR’lar sınır kapılarına dayanmış. Sonra? Kardeşim, kendi sınırımdan kendi ihracatçımı kendim geçiremiyorsam, ülkeye döviz nasıl gelecek? Yok öyle, burası Türkiye…
Burası Türkiye de turizmin bitmiş, ihracatçının bacağına sıkıyorsun, TIR’ını kendi sınırından 98 saatte geçirebiliyorsun. Sonra da cari açık azalacak diye gaz veriyorsun. Döviz kazandıran her işe öncelik vermemiz gerekmez mi?
Bizi durduran, Yunan mı, Bulgar mı? İhracatçı zaten geçiş belgeleriyle uğraşmaktan bitap düşmüş iken bu defa RSS sistemi yüzünden onu sınırda germenin mantığı nedir? Arkadaşımız Aysel Yücel’in haberinden öğreniyoruz; sınırdaki kargaşa sebebiyle navlun ücreti %20 artmış durumda…
İhracatçının önünü açmak bir yana, TIR’ının el frenini içeriden çekmek nasıl bir duyarsızlıktır? Randevulu Sıra Sistemi’ni kurup mevcut yapıya entegre etmediğimizden bir TIR şoförü çıldırdı ve sıra yüzünden bir diğerini öldürdü.
Daha becerip bizden geçirtemiyoruz ihraç malımızı… AB’ye gireceğiz de önce kendi sınır kapılarımızı aşamıyoruz.
KAPIKULE SİNİR KAPISI
Dijitalleşme iyi de… Gereğini yapmazsan teknolojinin sana faydası yok aksine zararı var. Sınır kapılarında TIR yoğunluğunu azaltmak için uygulamaya konulan sistem, kargaşa yarattı, sınır kapılarını sinir kapısı haline getirdi.
Kendi malımızı becerip kendi sınırımızdan geçiremiyorsak, bu cari açık nasıl kapanacak? Bu yüzden ben; cari açık demiyor, akıl açığı diyorum zaten…