Aramızda yabancı yok biz bizeyiz artık

Merkez Bankası Para Politikası Kurulu (PPK) dün faizleri 100 baz puan daha indirdi. Böylece politika faizi %9,75’ten %8,75’e inmiş oldu. Bu, bankanın 1 yıldan kısa süre içinde yaptığı 8’inci faiz indirimiydi.

Oysa piyasa 50 baz puanlık indirim bekliyordu. Bu aşamadan sonra yabancı için çok cazip bir ortam kalmadı. Yabancı da zaten gelişmekte olan ülkelerde satış yapıyor.

Aramızda yabancı kalmayacağına göre biz bize kaldık. Peki, şimdi ne yapabiliriz? FED bize dolar basma hakkı vermeyeceğine göre, ihtiyacımız olan kaynağı nasıl temin edeceğiz?  Lira basarız da ekonomin dövize ihtiyacı var zira…

Ortada paket çok ama (takip edebildiğim kadarıyla 18 paket) para yok. Bu noktada güçlü bir enstrümanla yurtiçi borçlanmaya çıkılabilir. Veya yerli yatırımcıların, dövizin artmayacağı konusunda ikna edilmesi gerekebilir.

Dövize park etmiş 200 milyar $’ın çözülmesine yönelik adım adımlar atılabilir. Ancak bu faiz düzeyiyle bu nasıl başarılacak? Gerçi Çiller zamanında dövize endeksli hazine borçlanmasına gidilmişti. Ancak şimdi seçenekler fazla.

Senaryoyu; “petrol varili yerlerde, cari açık kapanıyor, enflasyon düşecek” ön kabulü üzerine kursak bile negatif reel faiz ile sadra şifa borçlanma gerçekleşebilir mi? Bu işin dövize yönelimi var, altın iddiharı (yastık altı) var.

Dövize yönelimi azaltacak ürünler geliştirmeli. Çünkü Merkez’in rezerv kalkanı çoktan eridi. Bundan sonra alınacak her karar, atılacak her adım hayatidir.

IMF YOK YABANCI YOK BİZ BİZE YETSEK İYİ OLUR

Korona sürecinde ülkeler kendi korona fonlarını oluştura dursun, IMF gibi kurumlar da salgının ekonomik etkileriyle başa çıkılsın diye 1 trilyon $ fon ihdas etti ama Türkiye bu imkânı kullanmama kararı aldı…

Banknot matbaası ve hazine borçlanması dışında yöntem bulmuş değiliz. Kaldı ki bize döviz gerekiyor. İhracatın tıkandığı, turizmin durduğu ortamda “biz bize yeteriz” derken bunun alt zeminini de güçlendirmeliyiz.