Acılar da yaşamımızın bir parçası
Sosyal olaylarda iki noktayı birleştiren çizginin “en kısa yol” olmadığını erken yaşlarda fark ettim. Olaylar ya da olgular zihnimde kurguladığıma ters gidince, ilk anların paniklemesini atlatınca zihnimdeki erken uyarı zilleri çalar: Akıl çare üretmek için vardır! Daha 20’li yaşlarda kendimi yazıyla ifade etmeye karar verdim. İlk yazım , 6 Mart 1964’de Tokat’ta yayınlandı… O ilk yazının kupürünü saklıyorum.
Çok değişik yerlerde yazılarım yayınlandı, ama en uzun ömürlü olanı DÜNYA Gazetesi oldu; ilk yazım 1981’de çıktı… Alp Orçun’un düzenli yazma önerisine kadar canımın istediği zaman yazıyordum. Kısa bir ömre bedel olan 32 yıldır köşe yazılarımı sürdürüyorum. Hiç istemediğim, beklemediğim, böyle olmasını asla içime sindiremeyeceğim bir sona da tanıklık etmek varmış kaderde.
Gazetede Nezih Demirkent Dönemini yazılı belge haline getirdim… Yakın gelecekte bir kitapta da yerini alacak. Daha sonraki dönemle ilgili bildiklerimi paylaşacağım ki, toplumun hafıza birikimine birinci elden bir değer eklenmiş olsun…
Bütün yollar tıkanınca akıl devreye giriyor: Ya yeni bir yol bulmak ya da yeni bir yol açmak gerekiyor…
Nasıl Bir EKONOMİ de tam böyle bir arayışın ürünü…
Hayata değer katma heyecanımdan hiçbir şey yitirmeden yola devam edeceğim.
Önemli olanın zoru başarmak olduğu bilinciyle, bu yeni yolculuğun gazete çalışanlarına, emrinde olduğumuz halkımıza hayırlı olmasını diliyorum.