Yeni neslin güzellik algısına övgü
Bu yıl 60. yaşını kutlayan ikonik Pirelli Takvimi, 2025 edisyonunda güzelliğin değişen yüzünü, zamanın ruhunu yakalayan fotoğrafçı Ethan James Green’in gözünden gösteriyor. 34 yaşındaki fotoğrafçı #MeToo sonrası dönemde neden çıplaklığı geri getirdiğini anlatıyor…
Derin Avcı
Birbirinden güzel modelleri ve yıldızları, dünyaca ünlü fotoğrafçılarla bir araya getiren, yarattığı temalarla aylarca konuşulan, merakla beklenen o takvim: Pirelli Takvimi ya da kısaca ‘The Cal’…
1964 yılında markanın ana ürünü olan lastiklerin müşteri kitlesini memnun etmek, onların garajlarının duvarlarını süslemek yaratıldı. Beklenildiği üzere ‘Pin-up’ kızlarının resimleriyle dolup taşıyordu… Zamanla Naomi Campbell, Kate Moss, Gisele Bündchen ve Monica Belluci gibi ünlü yüzleri içeren bir takvim haline geldi. Bununla birlikte onları resimleyen isimler, adeta kulvar atlayarak, ‘celebrity/yıldız’ fotoğrafçı liginde oynamaya başladı.
1964’ten günümüze güzellik algısının gösterdiği her değişim, takvimin yapraklarına da yansıdı. Zamanın ruhunu yakalayan hatta ona yön veren aktörlerden biri olan Pirelli Takvimi, değişen hassasiyetler ve güzellik yorumları ile şekillenerek bir dönüşüm geçirdi. Bu değişime rağmen, ‘The Cal’in merkezinde yer alan şey, objektifin arkasındaki kişinin, çağdaş kültürü nasıl yorumladığı oldu.
Geçmişte Richard Avedon, Peter Lindbergh, Steven Meisel, Karl Lagerfeld, ve Annie Leibovitz gibi ikonik isimlerin imzasını taşıyan takvim, bu sene Ethan James Green’e emanet.
Alexander McQueen, Dior, Fendi ve Louis Vuitton ile olan işbirlikleri portföyünü süsleyen 34 yaşındaki Michigan doğumlu Green işlerinde ‘kapsatıcılığı’ merkeze oturtan, yani yukarıda bahsettiğimiz zamanın ruhu konusunu ıskalamayan bir fotoğrafçı…
Hatırlayalım: Geçtiğimiz Temmuz ayında yayımlanan "Bombshell" adlı kitabındaki karelerde, kadınsılık, ihtişam ve çekiciliğin, bu kavramları kimin temsil ettiğine bağlı olarak nasıl farklı şekillerde tezahür ettiğini gözler önüne sermişti.
Bu seneki takvimde -yine klasik güzellik algısından uzak yüzler olan- Hunter Schafer, John Boyega, Simone Ashley ve Jodie Turner-Smith ile çalışmış Green… Ancak takvimin bir süredir bypass ettiği çıplaklık temasını yeniden geri getirerek… MeToo dönemi sonrası bu hamle oldukça tartışılsa da, fotoğrafçı karelerinde takvimin geçmişteki tavrını, geleceğe uyarladığını anlatıyor: “Evi yıkmadım, sadece yeniden dekore ettim. Bence bu da evi yıkmak kadar güçlü bir tavır…”
Pirelli Takvimi, geleneksel estetiğin ötesine geçen bir güzellik anlayışını savunuyor. 2025 takvimine imza atan fotoğrafçı olarak, siz takvimi nasıl anlatırsınız?
Bu takvim kesinlikle bir güzellik kutlaması. Ben işlerim her zaman farklı güzellik algısı yaratan yüzleri dahil eder, bu çalışmalarımın özünü oluşturuyor. Yani klasik algıdan farklı çehreler göreceksiniz. Konsepte gelirsek, takvimin ilk yıllarındaki havayı estirmeyi amaçladık ama bunun günümüz versiyonunu yakalamak istedik. Yani son 10 yıldan biraz farklı diyebilirim. Güzellik kavramının son 10 yılda nasıl değiştiğini göstermek istedik.
Güzellik algısı nasıl bir değişim gösterdi sizce?
Bence artık güzelliğin sabit bir tanımı yok. Pek çok farklı güzellik anlayışı var, ki bu harika! Eskisi gibi ‘sığ’ bir kavram değil; mesele özgünlükle ilgili. Güzellik algısının tekrarı çok sıkıcı bir şey… Ben fotoğraf çekimlerinde çok klasik bir yaklaşım benimsiyorum ama hep aynı şeyleri gördüğümüz bu alana daha fazla çeşitlilik katabilmek işimi gerçekten heyecan verici hale getiriyor.
Fotoğrafçılık tarzınızın, Pirelli'nin modern güzellik anlayışını teşvik etme misyonuna nasıl katkıda bulunduğunu düşünüyorsunuz?
Fotoğraf çekme tarzım çok klasik. Aydınlatma ve mekanlarına farklı bir boyut katmayı seviyorum; Avedon, Ritts veya Meisel gibi klasik ve ikonik fotoğraflar çekmiş fotoğrafçıların kullandığı mekanları yeniden yorumlama kafasındayım. Bu mekanlara demin bahsettiğimiz ‘klasik güzellik’ kavramına uymayan, haliyle de daha fotoğraflanmamış kişileri dahil ediyorum. Evi yıkmak yerine yeniden dekore ediyorum diyebiliriz.Ve bu hareket, en az evi yıkmak kadar güçlü…,
Bu yılın takvimi için gerçekten heyecan verici olan oldukça çeşitli bir kadro var: Hunter Schafer, Simone Ashley, vs. Böylesine çeşitli bir kadroyla çalışmak, sanatınız için neden bu kadar önemli?
Bu, içinde bulunduğum neslin bir parçası. Bir projeye yaklaşırken, "Çeşitlilik/Kapsayıcılık olsun istiyorum" diye düşünmüyorum, bu zaten her zaman çalışma tarzım olmuştur. Bu büyük bir çaba değil, tam tersine, böyle değilse çekim yapmam, başka nasıl yapmayı isterdiniz ki? Eski usül anlayış bence çok sıkıcı…
