“Kızımla yelkene başlamak istiyorum”

Fatoş BOZKUŞ – İŞ DIŞI

ABD merkezli olan ve Türkiye’de Remington, Russel Hobbs, George Foreman markalarıyla faaliyet gösteren Spectrum Brands’in ülke müdürü Ilgaz Güler’in çocukluğu Bostancı’da geçmiş. Sokakta büyüdüğünü ve haylaz bir çocuk olduğunu anlatan Güler, o yıllarda basketbolcu ve pilot olma hayali kurduğunu söylüyor. Üst üste kolu iki kez kırılınca basketbol, uzun boyu dezavantaj yaratacağından da pilotluk hayallerinden vazgeçiyor.

Ekstrem sporlara meraklı olsa da futbol, dalış ve bisiklet sporlarıyla ilgilenen Güler, işten arta kalan zamanında ise kızıyla zaman geçiriyor.

Yelken yapmayı çok istediğini ancak kızının biraz daha büyümesini beklediğini aktaran Güler, “Kızımla birlikte yelken eğitimi almak istiyorum. Hatta ileride bir yelkenlim olmasını da çok isterim” diyor.

20’li yaşlarından bu yana fotoğrafçılıkla da ilgilen Güler, şimdilerde de su altı fotoğrafçılığı konusunda kendini geliştirmek için çalışıyor.

Tüm bunları ve daha fazlasını Hafta için Ilgaz Güler’le konuştuk...

Nasıl bir çocukluk geçirdiniz? Çocukken hayaliniz ne olmaktı?

Benim tüm yaşıtlarım gibi çocukluğum sokakta geçti. Şu an çocukları eve bağlayan teknolojiler yoktu ve sokaklar güvenliydi. Haylaz bir çocuktum. Spor benim için önemliydi. Fenerbahçe Basketbol Okulu’na giderek başladım basketbola. O yıllarda hayalim basketbolcu ve pilot olmaktı.

Ortaokulda Efes Pilsen’in alt yapısına geçtim. Orada oynarken iki kere kolumu kırdım ve basketbolcu olma hayalinden vazgeçmek zorunda kaldım. Boyum da pilot olmak için dezavantaj oldu. Çocukluktan itibaren evde hep bilgisayarımız vardı. Önceleri oyun oynuyordum sonra içini açık kurcalamaya, programlama ve web tasarımına merak saldım. Sonra iş hayatım hep teknoloji alanında devam etti.

Basketbolla birlikte sporu tamamen bıraktınız mı?

Arkadaşlarla basketbol oynuyorum ara ara. Futbolu da geçen yıla kadar oynuyordum, kaleci olarak. Bisiklete biniyorum. Aynı zamanda profesyonel dalış eğitmeniyim. Ara sıra koşuyorum, hatta yardım koşularına katıldım.

Dalış maceranız nasıl başladı?

Eşim önce başlamıştı. Sonra birlikte devam ettik. Su altı hayatını ben daha çok sevdim. Öyle ki geçen sene köpekbalığı dalışı yaptım. Ben bildiğim şeyleri insanlara anlatmayı seviyorum. Dalışı sevince bu alanda eğitmen olmaya karar verdim. Şu anda eğitmen yetiştirme seviyesindeyim.

Eğitmen sınavına hazırlanan kişilere eğitimler veriyorum. Ama tabi hiç bir sporu düzenli yaptığımı söyleyemem. Çünkü 4 yaşında küçük bir kızım var. İş dışında zamanımı genellikle ona ayırmak istiyorum.

Kızınızla nasıl zaman geçiriyorsunuz?

Akşam okulda öğrendikleri üzerine sohbetler ediyoruz, ödevlerini birlikte yapıyoruz. Eğer çok fazla uykusu varsa ve çabuk uykuya dalmak istiyorsa annesini tercih ediyor Ama çok fazla uykusu yoksa birlikte yatıyoruz. İki üç kitap okuyoruz, bazen peluşlarından üç şey seçiyor ve onlar üzerine hikaye anlatıyorum. Sonra da o hikayeyi şarkı formatında yeniden anlatıyorum.

Yaratıcılığı geliştiren bir aktiviteymiş. Peki, tablet ve televizyonla arası nasıl?

Tablet ve televizyon yasağı koyan ebeveynler var. Ama biz onlardan değiliz. Sınırlı olarak serbest. Mesela bazen keyif yapmak istiyor o zamanlar izin veriyoruz. Çünkü ne yaparsan yap hızlı adapte oluyorlar. Ben de çocukken hep oyun oynardım. O dönem tüm ebeveynler oyun oynamanın zararından bahsederdi. Ama bana oyun oynamak çok şey öğretti.

Siz bildiğim kadarıyla seyahat etmeyi seven bir ailesiniz. 4 yaşında bir çocukla seyahat etmek zor olmuyor mu?

Evet, biz seyahat etmeyi seviyoruz. Bir soru vardır ya ‘Çok gezen mi bilir, çok okuyan mı?’ diye. Bence ikisi de. Ama çok gezen bilmekten çok vizyon sahibi olur. Gördüğün farklı ülke, kültürler, kurallar, beslenme şekilleri, binalar, tarih... Bunlar sana çok şey katar.  Biz kızımız bir yaşına girdiğinden beri yurtdışı seyahatlerine çıkıyoruz, yurt içini hiç saymıyorum. Çocukla seyahatlerde iyi planlama yaparsan çok zorlanmıyorsun. Planlamayı ben yapıyorum. Otelleri, araba kiralamayı, nereden nereye nasıl ve ne zaman geçeceğimizi hep önceden belirliyorum. Eşim de gideceğimiz yerde yemek yiyeceğimiz yerleri seçiyor. Çocuk büyürse bu kadar plan yapmayabiliriz tabi. Bu sene İtalya’ya gittik. Çok spontane bir köyde yemek yedik, lezzete inanamadık. Hayatımızda yediğimiz en iyi pizza ve makarnaydı. Plan yapmadığınızda böyle yerleri keşfedebiliyorsunuz. Ama çocuk küçük olunca kaldığınız yerin konforu bir adım öne çıkıyor. Belli standartların üzerinde bir konaklama için planlama şart oluyor. Kısacası şu anda maceraya açığız ama planlı olmayı da elden bırakamıyoruz

Sizin fotoğraf merakınız da olduğunu biliyoruz. Seyahatlere gittiğinizde fotoğraf da çekiyor musunuz?

20'li yaşlarında fotoğrafçılığa merak sardım. Kendime fotoğraf makinesi aldım. Eğitim almadım ama çok kitap okudum. Seyahatlerde çok fotoğraf çekiyorum. Hatta bazılarını sosyal medyada paylaşıyorum da. Şimdilerde su altında da fotoğraf çekmeye heves ettim. Orada daha çok geliştirmem lazım kendimi. Tüm aparatlara sahibim ama. Eylül ayında Tayland’a gideceğiz ekip olarak. Ekipten bir arkadaşım da fotoğrafçılık konusunda ehil biri. Onunla bu konuda planlamalar yapmaya başladık bile.

Gitmek istediğiniz bir ülke ya da başlamayı arzu ettiğiniz bir hobi var mı?

Ben Japonya’ya gitmeyi çok istiyorum. Spor olarak Kiteboard’a merak salmıştım ama boyum dezavantaj yarattı. Snowboard yapıyordum ama pistlerimiz buna çok uygun değil. En son pistte buza takıldım ve kaburgalarım ezildi. Ama yelkene başlamak istiyorum. Bunun için kızımın büyümesini bekliyorum. Çünkü onunla birlikte eğitim almak istiyorum. Hatta bir gün bir yelkenim olsun diye de bir hayalim var.

JÜBİLE MAÇINI MANCHESTER UNITED’LA YAPTI

Teknolojik aletlere çok meraklı olan Ilgaz Güler, evde fişe takılan tüm aletleri araştırma görevinin kendisinde olduğunu söylüyor. Evdeki her aletin birbiriyle bağlantılı olduğunu söyleyen Güler en son kendine kablosuz mikrofon almış. Hatta bunu futbolda jübilesini yaptığı maçta kullanmış. Güler jübile yaptığı etkinliği şöyle anlatıyor: “Şirketimiz Manchester United’ın sponsoru. Şirket etkinliği olarak takımın futbolcularıyla maç yaptık. Büyük bir ekipte sürekli değişerek 15-20 dakika oynadığımız maçla ben kalecilikteki jübilemi de yaptım. Orada çekimlerde aldığım mikrofonu kullandım.”