Bugün 7,6 milyarlık dünya nüfusunun 2050’de 9,8 milyar olacağı hesaplanıyor. Küresel gıda üretimi 2020’ye dek %60 artmak zorunda. Yetmiyor; gıda israfının da önlenmesi şart.
Dünya genelinde tarımsal kayıplar dâhil, çöpe giden ve israf olan gıda miktarı; 1,6 milyar ton. Bunun parasal değeri; 1,2 trilyon $. Gıda kayıp ve israfının yalnıza dörtte birini önleyebilsek, bu miktar dünyada; 830 milyon açlık çeken insanın beslenmesine yetiyor.
Ülkemizdeki durum iç açıcı değil; belediyeler tarafından 2018 yılında toplanan atık miktarı 33 milyon ton ve bunun 14,5 milyon tonu gıda atıkları… Para değeri ise 14 milyar $. Neredeyse ihracatımız kadarı çöpe gidiyor.
İstanbul Ticaret Borsası, gıda israfının azaltılmasına yönelik çalışma başlatmıştı. Bu güzel bir adım ama yetmez; genişleyerek sürdürülmesi gerekiyor. Bizim de gıda israfının önlenmesine katkı vermemiz gerekiyor.
Ramazan sürecinde israfa daha fazla dikkat etmemiz şart. Korona bize gösterdi ki ihtiyaçlarımız sınırlı aslında… Karnımızı doyurmayı, gözümüzü doyurmanın önüne koymalıyız ki israf değirmenine biz de su taşımamış olalım.
İftar sofralarımız şükür ki zengin… Olmayana yardım etme kültürümüz de var. Ancak yiyeceğimizden fazlasını Ramazan sofrasına koymak, israftır ve israf; inancımızda haram kabul edilir. Yiyelim, içelim; afiyet olsun ama asla israf olmasın.
OKULLARA ISRAFI ÖNLEME DERSİ KONULSUN
Eğitimin ilk 4 yılında israfı önleme dersi sayesinde çocuklar bir yandan çöpe giden milyarları önleyecek diğer yandan kendi ailesini de eğitmiş olacak. Temel soru şu olacaktır; gıdayı çöpe atmak için mi üretiyoruz?
Yıllardan beri, “israf olmasın afiyet olsun” diyorum. Lokantalarda, iftar ziyafetlerinde tabağınızda yemek bırakmayın diyorum. Kalanı paket yapın eve götürün diyorum. Bu kadar aç varken gıda ziyanı lüksümüz ve günahımız olamaz.