Diyarbakır, hububat üretiminin merkezi konumunda. Buğday, arpa, mısır ve mercimek kentte yetiştirilen başlıca ürünlerdir. Ayrıca tarımın her türlüsünün yapılabileceği toprak ve iklime sahiptir. Hayvancılık da kentin temel faaliyetleri arasında... Bunun yanı sıra son yıllarda gecikilmiş olsa da fıstık yetiştiriciliği gün geçtikçe artıyor. Pamuk üretiminde de ciddi bir potansiyele sahip olmasına rağmen bu alanda sanayileşme yeni yeni gelişmekte ve tekstil yatırımları yapılmakta. Diyarbakır ipek böceği kozası üretiminde Türkiye'de ilk sıradadır. Elbette Karacadağ pirincini de unutmamak gerek. Coğrafi işaretli ürünlerimizden olduğunu hatırlatmak isterim.
Diyarbakır her türlü meyve sebzenin de yetiştirildiği bir kenttir. UNESCO Kültür Mirası'na alınan Hevsel Bahçeleri'nde birçok meyve ve sebze yetiştiriciliği yapılmaktadır. Dünya çapında üne sahip Diyarbakır karpuzu, Çermik biberi, Boğazkere üzümü de yine tescil ettirilerek coğrafi işaret alan ürünlerdir.
Türkiye'nin başka şehirlerinden yatırımcıların gelip burada üretip elde ettiği kurutulmuş domates için artık yerel yatırımcılar da hareket geçmiş durumda... Ciddi bir sektör haline gelen kurutulmuş domates üretimi kentin ihracat rakamlarının artışında ciddi bir paya sahip olacak gibi duruyor...
Bütün bunlar olurken kentte çok sessiz büyüyen ve çok ciddi gelişen bir sektör daha da var ki o da sertifikalı tohum yetiştiriciliği. Var olan işletmeler her geçen gün yeni bir ürün geliştirirken bu alanda yeni yatırımlar da sanayi bölgelerindeki yerini almakta. Sertifikalı tohum üreticileri dostlarımızla yaptığımız görüşmelerde bu alandaki başarılarının Türkiye'ye örnek olacak potansiyelde olduğunu ifade ediyorlar. Bana sorarsanız dünya tarıma yatırım yaparken bizim de bu alanda ciddi adımlar atmamız gerekmekte. Bunun için sertifikalı tohum üretiminin desteklenmesi ve korunması gerekmektedir.
Bu arada GAP projesini de unutmamak gerekiyor. Sulama kanallarının modern ve hızlı bir şekilde tamamlanması halinde sulanabilir alanların artması sayesinde GAP Bölgesi tarımsal üretimde büyük bir merkez haline gelebilir ve ülkenin tarım ürünlerindeki açığını ciddi şekilde kapatabilir. Ayrıca oluşturulacak istihdam da bölgedeki işsizliği sonlandırabilir ve hatta tarımsal istihdamda dışarıdan göç alan bir bölge haline gelebilir