Korona, kural koymaya devam ediyor. Biz dâhil dünya ekonomileri acil tedbir telâşında… Acil sorun; piyasaların nakit paraya sıkışması. Kurumlar her şeyi satıp, dolara geçmeye çalışıyor. Dolar endeksi 3 yıl aradan sonra ilk defa 100 düzeyini aştı.
Petrol ise paraşütsüz düşüş sürecinde ve 2003’ten bu yana rekor dip gördü ve varili 26,78 $’a indi. Petrol düşüyor, altın düşüyor, tüm varlıklarda satış paniği var ve doların TL karşılığı 6,45 düzeyinde…
Dolar iştahı kesilmez ve kurumların nakit ihtiyacı karşılanmazsa bir dolar rallisi yaşanabilir. Merkez bankaları para basıyor, finansal aktörler teşvik paketleriyle sektörleri destekleyeceklerini duyuruyor ama etkisi, sıfırı aşamıyor.
Sürecin hasar tespiti dahi yapılamazken varlık satışlarının nereye dek süreceğini kimse kestiremiyor. Borsalar, bu panik satışların MR neticesi gibi, koyu kırmızı renge bürünmüş durumda.
Faiz dipteyken, FED piyasalara dolar dağıtırken nakit sıkıntısı çözüldüğünde dolar, küresel arenada normal seviyelere gelecek. Dolar koşusu sürdürülebilir olmadığına göre dolar obezitesi yüzünden ölmenin âlemi de gereği de yoktur.
Döviz mevduatının 201 milyar $’a vardığı ülkemizde koronanın tetiklediği panik hali yüzünden Türkiye ekonomisinde kalıcı hasarlara yol açacak eylemlerden uzak durmak gerekiyor.
TÜRBÜLANSTA UÇAĞI HAVADA TUTMAYA ÇALIŞ
Kriz anlarında hayatta kalmanın birincil kuralı; panik halini ortadan kaldırmaktır. Tıpkı türbülans içindeki uçağın pilotu gibi öncelik; havada kalmaya çalışmak olmalıdır.
Yatırımcının panik halinden çıkması, kendi kurtuluş reçetesinin ilk maddesi olacaktır. Görünen o ki alıcı kalmadığında trend yukarı dönerse satıcı da kalmayacak. Ülke risk primimiz 574’e çıktığı ortamda panik en son isteyeceğimiz şeydir.