Bu sözler; sektörden yankılanıyor. Söyledikleri şu; uçağın, trenin, vapurun tamamı, bizlerin ulaşımına yetmiyor. Otobüs ağı stratejiktir ve çökerse ülke zarar görür. Doğrudur. Peki, sorun nedir? Çökme kaygısı neden?
Şundan; uçaklar, tavan fiyat olmadan tıka basa iken otobüse sosyal mesafe kısıtlaması uygulanıyor. Rekabetin yoğun olduğu sektöre getirilen tavan fiyatların matematikle ilgisi yok. Ulaştırma Bakanı imzalamış yukarıya göndermiş ama Cumhurbaşkanı görse, bu hesapsızlığa el koyar. Anlatayım:
100 km’de tavan fiyat; 70 TL. Kilometresi 0,7 kuruşa geliyor. 200 km’de 90 TL (0.45 krş.), 500 km’de 120 TL (0,24 krş.) 850 km’de 165 TL ve 1200 km. ve yukarısında 225 TL. (0,18 krş.) Hal böyle olunca en yakın mesafeye dolmuş teşviki gelirken orta ve uzun mesafede tavan; maliyeti karşılamıyor.
Başka bir sorun, Çanakkale geçişlerindeki masraf bilete yansırken, Osmangazi, Yavuz Selim köprüleri ve otoban, otokar ücretleri yansıtılamıyor. Yüzde 50 kapasite sınırlaması ve tavan ücret kaldırılsın ki sektör ayakta kalabilsin. Pamukkale CEO’su Mustafa Özdalgıç; “324 kayıtlı firmada 7 bin otobüs, 21 bin şoför, 14 bin muavin, terminal çalışanlarıyla toplam 100 bin kişi bu sektörde” diyor.
Otobüs olmazsa diğer ulaşım ağları yetmez ve Türkiye yolda kalır. Matematik ortada, uçakta %50 yok, otobüsten de kaldırılsın. Tavan tarifesi akıl dışı, düzeltilsin ve yol-köprü maliyetleri, güzergâha bakılmaksızın bilete yansıtılabilsin.
TEMSA OTOKAR BATAR YABANCI DA GİDER
Otobüs sektörünü matematiksizliğe kurban edersek ne mi olur? MAN TÜRKİYE CEO’su Tuncay Bekiroğlu; “Otobüsçü yaşayamaz, yolcu otobüsü üreten şirketlerimiz batar. Yabancı da sektörü batık ülkede üretimden vaz geçer. Zaten şu anda sektör 1500’den 300’e geriledi bile” diyor.
Ülke taşımacılığının yarıdan fazlası otobüsçülerin sırtında… Hesapsız kitapsız kısıtlamaları gözden geçirmek zorundayız.