Kasabanın semercisi ölmüş... Yeni gelen semerci işin acemisiymiş. Yaptığı kötü semerler yüzünden bütün eşeklerin sırtı yara olmuş. Eşekler başlamış semercinin ölmesi için dua etmeye… Sonunda dualar kabul olmuş. Semerci ölmüş.
Ne var ki yerine gelen daha da acemiymiş. Eşekler yeniden duaya başlarken biri demiş ki: -Yahu arkadaşlar anlaşıldı ki semercinin iyisi gelmeyecek. Semerci ölsün diye dua etmenin anlamı yok.
- Peki, ne yapalım?
- Allah’a bizi eşeklikten kurtarması için dua edelim.”
Bu bir fıkra... İnternet ortamında dolanıp duruyor. O kasaba nerede bilmiyoruz? Belki de bizle alakası yoktur ve bu fıkrayı okuyunca zihnimizde kurduğumuz bağlantılar, tamamen tesadüften ibaret olabilir. Ama kasabanın tek sorunu, kasabalıların sırtını yaralayan semer olmadığı da ortada…
Peki, eşeklikten kurtulmanın bir yolu olabilir mi? Kazandığından daha fazlasını harcamak bence eşeklik... Üretmeden tüketme alışkanlığı, paradan para kazanma kolaycılığı da öyle. Nimeti kendine alıp, külfeti başkasına yıkma kurnazlığına ne demeli?
Ar-Ge’sizlik eşeklik, taklitçilik de öyle… Gelirinin iki katı takside girmek de… Tarlada 50 kuruşluk domatesi mutfağa 5 liraya ulaştıranlar? Semeri değiştirince Avrupalı olacağını sanmak ne peki? Müşterisini kandırmak, zorda olana tekme vurmak… Krizi fırsata çevireceğim diye etik dışı davranmak… Bu liste uzayıp gider böyle...
HATALARI TIMAR ETME ZAMANI
Ramazanın bereketlerinden biri, hatalarımıza daha yakından göz atmayı hatırlatmasıdır. Korona zaten bize tuttuğu ayna ile kusurlarımızı daha net fark etmemizi sağladı. Belli ki hatalarımızdan kurtulmak şart oldu.
Hatalar tımar edilirse, eşeklik gider. Fıkradaki semerci; kapanan ekonomilerin yeniden açılma sürecinde bize ilham verebilir. Semerciler hep var olacak. Biz, kendi kusurlarımızı iyileştirmeliyiz.böyle…