Koronaya karşı geliştirilen tedbirlerden biri de bu… Küçük ve Orta Boy İşletmeler (KOBİ) yanı sıra büyüklerin de başvurduğu bu çözüm için istenen evrak listesi, şart koşulan bürokrasi, çok ve zaman alıcı… Bu prosedürler pekâlâ azaltılabilir.
Evrak eksik demek yerine beyanı esas alma vaktidir oysa… Bizde bürokrasi, vatandaşın devletini dolandıracağı ön kabulü üzerine şekillenmiştir. Bonapartizm diyebileceğimiz bu olguda kamu; kendisini kandırmaya gelen (!) yurttaşından bin türlü belge, bilgi, evrak ister ki korunabilsin.
Oysa bazı uluslar, kişinin beyanını esas kabul eder ve buna göre işlemler yürür. Ancak beyanın hatalı çıkması halinde, çok ağır müeyyideler uygular ki başkası yalan beyana, yanlış bilgiye tevessül etmesi…
Kamunun geliştirdiği Korona karşıtı ekonomik çözümler ve kolaylıklarda, her 5 müracaatın ancak 1’inin “bürokrasi” aşabildiğini gördük. Bunun anlamı her 5 firmadan 4’ü, “bugün git, yarın gel” döngüsüne takılmış.
Oysa belki bunun tam tersi olmalıydı. Hiç evrak istenmiyor değil de en zaruri olanı getiren her 5 firmadan en az 4’ü işleme alınabilmeli, geriye kalan 1’e de zaman kolaylığı tanınmalıydı.
Sorumu yineliyorum; birbirimize şimdi değilse ne zaman güveneceğiz? Aynı gemide, aynı kıyıya ulaşma gayretindeki bizlerin, aralarına bürokrasi güvensizliği ve evrak dağları koymasının mantığı yok ki…
NİYET BEYANI ESAS OLMALI
Aslında devlet, yasaları gereği ve odalar üzerinden kontrol mekanizmasıyla tüm şirketlerini biliyor. Özellikle söz konusu vergi olduğunda Maliye, tüm şirketlerin, firma ve kurumların adeta doğal ortağı gibi…
Denetliyor, vergilendiriyor, kredilendirip gerektiğinde cezalandırıyor da… O halde Korona sürecinde zaman kazanmak adına niyet beyanı esas olmalı. Ancak bu sayede üretilen çareler etkin olacaktır.