Yeni yıla girmeden önce bazı sohbetlerimizde, küresel çapta beklenen daralmalardan söz ederek, ihracatımızda olabilecek daralmaların olasılığının kaçınılmaz olduğunu vurgulayan ifadeler kullanmıştım.
2023 yılı ihracat rakamlarında görülen gelişmeler ışığında da ileriye dönük beklentilerimizin dikkatle tasarlanması gerektiğini düşünenlerdenim.
Türkiye’nin mevcut yeterlilik ve yetenekleri ile ihracatımızın artması gerektiğini ve bugün dahi olması gereken seviyelerde olmadığını da her fırsatta vurgularım.
Ancak, bugün itibariyle görünen durumun sadece depreme bağlanmasının pek de makul olmadığını ve bundan sonrası için yapılacak tahminlerin ve planlamaların, küresel pazarlardaki talep daralmalarının da dikkate alınması gerekliliğini vurgulamak isterim.
2022 yılının Ekim ayında ihracatımız 2021 yılının aynı ayına göre sadece %2,8 artmıştı.
Kasım ayında ise bu artış %1,9 oldu. Aralık ayına geldiğimizde %3,1 oranında bir artış ile karşılaştık.
2023 Şubat ihracat rakamı ise 2022 yılı Şubat ayına kıyasla %6,4 azalma ile gerçekleşti.
Daha önceki zamanlarda gerçekleştirilen ihracat rakamları ile kıyaslandığında bu seviyeler 2023 yılını, çok da cazip olmayan bir ihracat seviyesinde kapanacağı izlenimini vermektedir.
Bunların yanı sıra bir de deprem nedeniyle yüz yüze kalınan üretim aksamaları ve deprem bölgelerinden dışarı görülen işgücü göçü düşünüldüğünde, azalmaların ya da istenilen seviyede olmayan küçük artışların olması olasılıktan pek de uzak değildir.
Bu nedenle ihracatın arttırılması için alınacak önlemlerin bu çerçevede değerlendirilmesi gereklidir.
Deprem bölgesindeki bazı üreticilerin, işçilerinin ve ailelerinin barınması için konteyner köyler kurma çabasında olduklarını duyuyoruz.
Bu bana, depremin ardından kısa bir süre önce yakın dostlarımla paylaştığım bir önerimi çağrıştırdı.
Aynen bu sanayicilerimiz gibi düşünerek çalışanlarını ve ailelerini güvenli bir ortamda toparlamayı hatta çocukları için bakımevi ve sanayicilerin ortaklaşa kurabilecekleri konteyner okullar olabileceğini söylemiştim.
Neden olmasın…