Geçen hafta yayınlanan sohbetimizin başlığı “KOBİ’ler İhracatta Nerede” idi ve tanıtım metni olarak da “KOBİ’lerin ihracatta payı azalıyor maalesef” ifadesini seçmiştim.
İçeriğinde de Türkiye İhracatçılar Meclisi (TİM) tarafından yayınlanan en büyük 1.000 ihracatçı listesini ele alarak, son üç yılın rakamlarını, bu yıllara ait Türkiye ihracatı rakamları ile kıyaslayan bir tablo yapmıştım.
Bu kadar yoğun ilgi görmesini beklememiştim amma hem ilgi hem de yorumlar çoktu.
Bugün Linkedin üzerinden yorum yapan bazı dostlarımızın ifadelerini ve hafta arasındaki dost sohbetlerinin içeriklerinden hareketle, ben de kendi yorumlarımı eklemek istiyorum.
Bu dostlarımızın iznini almadığım için adlarını veremeyeceğim.
Bu azalmanın önde gelen unsurlarından bazıları bilgi, eğitim eksikliği ve finansman kaynaklarına erişim güçlüğü
Özellikle iyi ihracatçı firma yöneticileri ile danışman dostlarımızın vurguları da KOBİ’lerin ihracata bakış açılarındaki yanlışlar.
İhracat iç piyasadaki sıkıntıları geçiştirmek için yapılabilecek bir iş değildir.
Özel ilgi gösterilmesi gerekir, bilgiye ve bilgi birikimine önem verilmelidir.
Niteliği olmayan eleman ile çıkılan ihracat yolcuğunda, aracın yoldan çıkma riski çok yüksektir.
Bir dostumuz da ticari sivil toplum örgütlerinin konu hakkındaki yetersizliğine vurgu yaparak, danışmanların da yeterliliklerini sorgulamış ki katılmamak mümkün değil.
Ancak…
25 yıla yaslanan eğitmenlik hayatımda en çok rastladığım şey, bu tür kuruluşların düzenlediği eğitimlere katılım başvurularının çok yüksek ve fakat katılımların, başvuruların yarısına yakın olmasıdır.
Bunu sorguladığım zaman verilen cevaplar ise hep aynı “ İşimiz vardı.”
İyi de işiniz her gün var ve hep olacak, dilerim eksikliğini görmezsiniz amma yarın biz yokuz.
Eğitim vermeye giden çoğu kişi bu olayı doğrulayacaktır
Bir başka cevapları da “ Bu tür toplantılardan iş çıkmaz.”
Doğrudur çıkmaz ve çıkmayacak da…
Çünkü bizler orada size iş çıkartmak için değil, sizlerin nasıl iş çıkartabileceğinizi anlatmak için bulunuyoruz.
Akıllı firmalar, biz eğitimciler ile teması kesmeyip, eğitimler sonrasında bile bilgi peşinde dolaşıyorlar.
Bürokrasinin bilgi ve ilgi eksikliği, baştan savma, yasak savma kabilinden yapılan işler azalıyor olsa da hala faydayı engelleyen ölçekte var.
Odaların ve birliklerin yeterli sayıda ve çeşitlilikte etkinlik yapmaması, fiyat odaklı davranışlarla kerameti kendinden menkul bazı çantacıların önünün açılması ve verilecek eğitimlerle katılımcılara sağlanabilecek katkıların önünün kesilmesi de başka bir konu. Bünyelerinde, KOBİ’lere ihracat konusunda destek verebilecek nitelikli eleman olmaması da birçok odanın ciddi bir eksikliği.
Dış ticaret örgütlerimizin devlet elinde olması ciddi bir yanlış…
Özellikle ihracat için, sanayi ve ticaret erbabının dış temsilciliklerinin olması, buralarda dış ticareti ve özellikle ihracatı bilen, dış ticaret kökenli personelin olması çok önemli.
Bir ara öne çıkarılan Türk Ticaret Merkezlerinin durumu ortada. Çok laf edildi amma sonuç?
Bir dostumuzun söylediği gibi, özellikle batılı ülkelerin özel sektör kuruluşlarının Türkiye büroları var. Nitelikli elemanlarla ve önemli bilgi alt yapıları ile donatılmışlar.
Doğru bakış açısı, liyakate ve bilgiye önem verme yoksa sorunlar bitmeyecektir.
Bu yönde yapılan çabaların neredeyse tamamını izliyorum amma üzülerek söylemem gerekirse, alınan sonuçlar yapılan masraflara değmiyor maalesef.