Sayın DÜNYA okurları, İhracatçı-Üretici Bilgi Formu diye bir form var. Dört bölümden oluşuyor ve ihracatçı ve üreticiye ilişkin bilgileri içeriyor. Sorun şu noktada başlıyor; Bu formda belirtilen bilgilerin doğruluğunun ilgili ülkedeki resmi bir kurum tarafından onaylanması isteniyor. Ayrıca, resmi kurum yetkilisinin imzasının da Türk Konsolosluğu tarafından onaylanması gerekiyor. Gerçek duruma bakacak olursak, Karşı ülke ticaret odalarınca yapılan onayların belge içeriklerine yönelik olmadığı çeşitli ülkelerden alınan cevaplardan anlaşılabiliyor. Üretici ihracatçı tarafından yapılan bayanın tasdik edildiği biliniyor. Ülkemizde de bu işler benzer yöntemlerle yapılıyor sanırım. Yoksa ticaret odası gidip ihracatçı şirkette veya muhasebesel belgeleri üzerinde bir inceleme yaptığını kim söyleyebilir.
Özellikle ithalatçı şirketlerimizin karşılaştığı sorunlar nedeniyle bu konuda davaların açıldığı ve Danıştay’ın kararına konu olduğu anlaşılıyor.
Danıştay şöyle diyor; mükellefin haklılığına işaret edilerek, İthalatta Gözetim Uygulamasına İlişkin Tebliğ’in 4. maddesindeki “Gerekli Görülmesi halinde ek bilgi ve belge talep edilebilir.” İbaresinin yürütülmesinin durdurulmasına karar veriyor. Yani hukuki değerlendirmeyi, belirsiz-nüphem-keyfiliği neden olabilecek düzenlemelere yol açacak şekilde düzenleme yapılması hukuk güvenliği ile bağdaşmaz ilkesine dayanarak yapmış bulunuyor.
İhracatçı Üretici Bilgi Formu’nun içeriği onaylanmadığı gerekçesi ile ekonomi bakanlığı gözetim daire başkanlığı tarafından verilmeyen kayıt belgelerinden dolayı gümrük idarelerinden gönderiler çekilememekte, süreçler uzamakta ve ardiye maliyetleri gibi külfetler artmakta hatta ihracatta kullanılacaksa bu ürünlerin üretim hattına sokulması gecikmektedir. Dolayısıyla bu konularda yargı kararları da dikkate alınarak makul ve uluslararası ticaret kurallarına dayalı bir düzenlemenin yapılmasında yarar görülüyor.