Oldukça geniş bir ortama yayılmış ve oldukça fazla sayıda katılımcısı olan bir yurtdışı fuarda, bizim gibi o fuara katılan dostumu standında ziyarete gittiğimde, sohbetimizin başlığındaki soruyu sormuştum.
Kocaman bir kahkaha ile karışık “Yahu hoca senin başka işin yok mu” diye sormuştu.
Israrlı soruşum üzerine de “Bir şey olursa herkesi izler dışarı çıkarız” diye açıklama yaptı.
Oysa acil durum çıkış kapısı, onların standının yaklaşık yirmi metre ilerisinde hemen açık alana açılan bir kapıydı.
“İçinizden birisi bir sağlık sorunu yaşarsa ne yapacaksınız” diye sorduğumda da
“Fuarın elbet sağlıkla ilgili bir yeri vardır herhalde” diye cevap verdiler.
Yemek yenilecek yer için adreslemeye gerek yoktu zaten…
Yemek kokusunu takip etmek yeterli olacaktı amma kimin ne zaman gideceği konusu hiç gündeme gelmediği gibi “Yemesek de olur” diye garip bir düşünce de vardı.
Tercüman parası vermemek için Google Çeviri üzerinden tercüme edilerek hazırlanan mini kataloglardaki çeviri yanlışlarına bakarken “Teknik tercüme diye çok para istediler, bu da olduğu kadar oldu işte” diye garip bir açıklama geldi.
Amma asıl şikâyet konusu, ziyaretçi sayısının bekledikleri ölçekte olmayışı idi.
“ Sizin burada, fuarda katılımcı olduğunuzu kimler biliyor “ diye sorduğumda ise aldığım ve biraz da hayret içeren cevap, “ Gelenler görüyor ya “ olmuştu.
Gelen ziyaretçilerden alınan kartvizitler bir ajanda defterinin içerisine zımbalanıyor ve ziyaretçi ile her konuşan kişi kendine göre bir not alıyor veya sadece kartviziti zımbalıyordu.
Eve dönüşte bu kişi ile kim ne konuştu ne yapılması gerekli konusu ise tamamen hafızalara bırakılmıştı.
Eve dönüşte yapılan en önemli iş ise tüm ziyaretçilere teşekkür mesajı göndermek oluyordu.
İyi de fuara katılmak için onca masraf neden yapılmıştı?
Fuarın iyi geçtiğinin göstergesi olan, gerçekten ilgili ziyaretçi sayısının yüksek olması neden rüzgârın esiş yönüne bırakılıyordu?
Zaten iki gün geçince “Acaba hiç mi gelmeseydik” serzenişleri de yapılan yanlışların itirafı gibi olsa da fuarın bu yıl işlek olmamasına bağlanmaya çalışılıyordu.
Söylenecek daha uzun bir liste içeriği var da…
Sizce bu dediklerim abartılı mı?