Farkında mısınız, TV ekranları, sosyal medya, gazeteler ve aile-arkadaş sohbetleri, içinden geçtiğimiz ekonomik krize dair “durum tespiti” dışına çıkamıyor. Döviz, faiz, enflasyon üçgeninin ürettiği sancıyı dile getirmek için adeta yarışıyoruz. Öyle ki ilkokul çocukları dahi durumu tespit etmiş durumda…
Ortada bir döviz tsunamisi olduğu aşikâr… Ekonomideki sancılar da herkesi her kesimi derinden yaralıyor. Enflasyon yapışkan hale gelmiş, hayat pahalılığı her geçen gün tırmanıyor, ücretler ile fiyatlar arasındaki yarışta kaybeden halk oluyor.
Bakın bu bile durum tespiti... Doğru; ama işe yaramıyor. Zira malumu ilamdan öteye değer taşımıyor. Oysa bize gereken, tespitte fikir birliğine vardığımız bu krizden çıkış yollarının neler olabileceği… İktidar da muhalefet de durumu tespit ediyor fakat çözüme dair umut veremiyor.
KASAYA KESEYE FİLEYE DOKUNMA
Bekir Ağırdır, 200’den fazla araştırma yönetmiş bir değerimiz; “seçmen, adres bulamadığı için ara durakta…” diyor. Beklentilerin ekonomiden biçimlendiği ülkede, kasayı (şirketler), keseyi (birikimler) ve fileyi (çarşı pazar) zedeleyen her adım, mutlaka cezalandırılmıştır.
Ancak iktidarın oy kaybettiği bu süreçte iktidar parti seçmeni de aynı krizden mustarip ve parti binasından dışarı çıkıyor, sağa sola bakıyor, öneri getireni göremeyince yine binaya geri dönüyor. Zira “alternatif şudur” diyen yok. Muhalefet kendini iktidar nefretine hapsedince öneriye zaman kalmıyor.
İKİ SORU İKİ CEVAP
Neden seçenek üretilmez?
Eğer enerjinin tamamını eleştiriye harcarsan, öneri üretmeye zaman ve kaynak ayıramazsın. Bugün ekonomiye dair yığınca süreç, açmaza girmiştir ve her biri için muhalefetin çözüm üretmesi, masaya seçenek sunması şarttır. Oysa herkes eleştiri dozunu arttırma üzerinden gidiyor.
Üretilse ne olur?
7 Haziran 2015 seçimlerinde muhalefet, ekonomiye dair bir dizi alternatif politika geliştirmişti. Aile kartından esnafa krediye varana dek üretilen bu çözümler, seçmen davranışında etkin olmuş, oy artışı sağlanmıştı. Seçmen davranışında ekonomi ilk sıradaydı ve terör 7’ncı sıraya kadar gerilemişti. Sonrasında hükümet kurulamamış, 1 Kasım’a kadar tırmanan terörde bine yakın can kaybı yaşayınca terör ilk sıraya çıkmış, ekonomi ikinci sıraya düşürülmüştü.
NOT
“MUHALEFETNİN ÇÖZÜM ÖNERMESİ GEREKMEZ, İKTİDARDAN YORULUNCA BİZE GELİRLER
Bu cümle, geçmiş yılarda ana muhalefet partisi lideriyle yaptığım mülakatta, liderin soruma verdiği cevaptı… “İktidar özelleştirmede, bütçede, maaş, asgari ücret, yatırım, faiz, döviz, enflasyonda… şu, şu politikaları öneriyor. Sizin ekonominin bu temel konularındaki alternatif çözümünüz nedir?”
“Şeref bey, muhalefetin uygulanan politikalara alternatif üretmek, öneri getirmek diye bir zorunluluğu yoktur. İktidardan yorulan seçmen, bize gelecektir. O zaman ne yapacağız, görürsünüz…” Göremedim, zaten halk da çözüm üretmeyeni iktidarda göremedi. Şimdi durum farklı mı?