Eskiden alfabemiz 29 harfti. Sonra dışa açıldık, küreselleştik ve sadece vitrinlerimizi değil alfabemizi de zenginleştirdik(!) Misal Wixeq diye bir Türk markası yok. Ama pekâlâ olabilir. Belki de birileri çoktan oluşturmuştur. Özellikle bizim alfabemizde bulunmayan “x, q ve w” harflerini bir araya rastgele getirdim. Kulağa da göze de kültüre de yabancı geliyor ama önemi yok. Bir kez kullanmaya görün, zamanla alışıyor ve benimsiyorsunuz.
Hatta bu sayede alfabenizi de 29 harften 33 harfe “upgrade(!)” ediyorsunuz. Unuttum; “@” bu, “salyangoz” veya “gülen a” denilen işareti alfabemizden çıkarabilir misiniz? Hele bir deneyin, elektronik posta atamazsınız. Yabancı kelime ile marka oluşturma merakı, sadece bizde değil diğer Batı’ya öykünen ülkelerde de var. Anlaşılır nedenleri de olabilir.
Özellikle yeni teknolojilerin ve kavramların izahında, çoğu kez bu kavramı veya teknolojiyi üretenlerin kullandığı kelimeleri “aynen” alıyoruz. Fakat bir süre sonra bunların yerine Türkçe karşılık buluyoruz. Bulamadığımızı da zaten yabancı kelime olsa bile benimseyebiliyoruz.
Fakat bize “fiyakalı geliyor” diye firmamızın adını ya da markalarımızı yabancı kelimelerden oluşturma mantığını bir türlü anlayamıyorum. Markasını veya şirketinin adını yabancı kelimelerden seçenlere gerekçe sorarım; “yurtdışı pazarlara çalıştığımızdan…” Bence geçerli bir mazeret olamaz bu…
DİLİNİ SEVMEZSEN LİRANI SEVMEZSEN
Bize kendi ana sütümüz kadar helal olan anadilimizi besleyip büyütmezsek bunu bizim yerimize ki m yapacak? Alfabemize q, w, x, @ işaretleri iyi de… Ya dilimizdeki kelimeler? Liranı sevme dilini sevme… Sonuç ortada…
Yola çıktıklarını yolda bulduklarına değiştirenler; gün gelir hem yolundan hem de yoldaşından olur. Nitekim oluyor da…