Yusuf Dikeç'e Sırp rakibinden telefon: Kazanan kim?

Görme sorunu nedeniyle atıcılığı bırakma noktasına gelmiş - Atıcılığın ferdi bir spor gibi gözüktüğünü fakat aslında ekip işi olduğunu söyleyen Dikeç, bu konuda şunları anlattı: "Olimpiyata gitmeme 3 gün kala silahımın tetiği kırılmıştı. Firmaya söyleseniz kargoyla göndermesi yaklaşık bir hafta sürecek. Levent diye çok iyi bir arkadaşım var. Ona gittim, çok iyi bir tornacıdır. Çocuk sabaha kadar uyumadı ve bunu yaptı. Gözle ilgili sıkıntım vardı. Çok göz doktoruna gittim. Miyop astigmat var. Yaş ilerledikçe yakını da göremiyoruz. Doktora ilk gittiğimde atışı anlatıyordum. Bakıyordu normal bir göz derecesi veriyordu. 1,5-2 yıl önce bir hocayla tanıştım. Bana çok zaman ayırdı. Muayenehanesine silahımı ve hedefi götürdüm. Uzak gözlüğünü verdiğinde yakını göremiyoruz. Yakın gözlüğünü taktığımızda uzağı göremiyoruz. Haftalarca çalıştık ve ortaya bir ürün çıkardık. Hatta o dönem atıcılığı bırakma noktasına da gelmiştim. O gözlükle devam ettim ve bu madalya çıktı. Yani bu işte ekip olmadan madalya çıkması, başarı gelmesi çok zor."

"İlayda ile benim başarım lokomotif olacak" Yusuf Dikeç, kendisini nasıl tanımladığı hakkında şöyle konuştu: “Çok sakin ve kolay kolay sinirlenmeyen biriyim. Yaptığım spora saygı duyuyorum. Çok çalışıyorum.

Benim felsefeme göre, bir işi istemek çok önemli değil. Ne kadar isterseniz isteyin, o istediğiniz şeye ulaşmak için sarf ettiğiniz çaba önemli. Son bir yıldır yaklaşık olarak haftanın 6 günü, günde 4 saat antrenman yaptım. Beşinci olimpiyatımdı ve madalya almayı çok istiyordum, çok iyi hazırlandım. Bunu da rekor atarak finale çıkmamızla orada gösterdik. Çalışmadan olmuyor."