Duayen iş insanları iz bırakan babalarını yazdı

Adil Sani Konukoğlu’dan Sani Konukoğlu’na

Yoğun çalışma hayatına rağmen, çocuklarıyla yakından ilgilenirdi. Aile birliğine önem verir; iş-aile dengesini koruyarak hayatını planlardı. Bizlerin işlerin içinde olmamızı, işi temelden öğrenmemizi isterdi. İlkokula başlamadan önce, 5-6 yaşlarımda babam Sani Konukoğlu’nun hidrofil pamuk tesisine giderdim.

Ahmet Çalık’tan Mahmut Çalık’a

Babam için aile çok değerlidir. Ailenin en büyüğünden en küçüğüne kadar herkesin sevinç ve dert ortağıdır. Her zaman sevgi dolu, merhametli ve hoşgörülü bir baba oldu. Bizleri eğitirken hiçbir zaman özgürlüğümüzü kısıtlamadı. Çocukken bize dersler çıkaracağımız hikâyeler anlatır, düşüncelerimize, fikirlerimize hep değer verirdi.

Ahmet Kocabıyık’tan Asım Kocabıyık’a

Borusan’ın ilk yıllarında, çalışan sayısı görece az iken babam tüm çalışanları tanır, ailelerini bilir, dertlerini dinlerdi… Günümüzde de kurumların en büyük sorununun iletişim olduğunu düşünür, iletişim eksikliğinden doğan problemlerin de yüzde 50’sinin dinlemekle hallolduğunu söylerdi. Ne kadar basit ve ne kadar etkili bir yöntem değil mi?

Ahmet Noyan Altuğ’dan Altay Altuğ’a

Sen, her denizcinin “Beybaba”’sı, ağabeyimle benim Kuzey Yıldızımız oldun. Hep söylediğin gibi “Denizden aldığımızı denize geri vererek” büyüdük, geliştik, yüzlerce kişilik bir aileyiz şimdi. Senin kılavuzluğun sayesinde ulaştığımız bu aydınlık ve gurur dolu başarılar her geçen gün büyüyor, denizleri, kıtaları aşıyor.

Ali Kibar’dan Asım Kibar’a

Ortaokul ve lise tahsilim sonrası yurtdışında bulunduğum zamanlar oldu. Tahsilim bitti yurda döndüm ve askerliğimin ardından babamla tam zamanlı çalışma hayatım başladı. Yaklaşık 38 sene yan yana, yamacımda öğretenim, anlatanım, yol gösterenim oldu, hâlâ da öyle…En büyük sermayesi ‘dostlarının GÜVENidir!’ Söz namustur babam için!

Bülent Eczacıbaşı’dan Nejat Eczacıbaşı’ya

Nejat Bey’in inancının, heyecanının kaynağı, kuşkusuz cumhuriyetin yarattığı rüzgârdı. Hayallerinin ve projelerinin sonu yoktu. Öyle hayaller ki paylaşıldıkça büyüyeceklerine ve gerçekleşeceklerine inanırdı. Nejat Bey için, yapılmamış olanı yapmak, bir kişilik özelliğiydi…“Kendisine saygısı olmayan insanlarla çalışmayın’’ derdi.

Bülent Ozan Diren’den Orhan Diren’e

Diren marka şaraplar ve şişede satılan üzüm suları, beş yıl içerisinde Dimes markasıyla Türkiye’nin ilk meyve suyu üretimi için sermaye birikimine dönüştü. Sen de bu öykünün kahramanlarından birisin. “Hiçbir şey zayi olmasın” sözünü hayatım boyunca dedemden, senden ve diğer aile büyüklerinden çok duydum; kendim de çok kullanıyorum.

Cefi Jozef Kamhi’den Jak Kamhi’ye

1950’li yıllardan itibaren Türkiye’nin neye ihtiyacı varsa üretmeyi başardı. O dönemin en modern elektrik direğinden, kullanıma yeni yeni giren üst geçide, metalin değdiği ne varsa, televizyondan buzdolabına pek çok ürünün imalatında, geliştirilmesinde bizzat rol oynadı. Babam için “metalin sihirbazı” dememiz hiç de abartılı olmaz kanısındayım.

Cem Hakko’dan Vitali Hakko’ya

Babam Vitali Hakko... Türk moda dünyasının duayeni. Mağazacılık, perakendecilik, moda ve marka kavramlarını ülkemize kazandıran, çağdaş ve medeni yaşam tarzıyla, kişiliğiyle, sanata ve sanatçıya verdiği destekle, Türkiye aşkıyla çalışan, üreten, dürüst bir iş insanı. Benim hem babam hem öğretmenim. Bizi yetiştirirken yüzlerce genci de yetiştirdi.

Davut Doğan’dan Ali Doğan’a

Babamın, yakın akrabalarımızla da tek tek ilgilenmesi, çevremizdeki insanlarla sağladığı güçlü iletişim, yüksek bir performans gerektiriyordu. Herkesin derdine yetişebilmek, akrabaları, komşuları ve çalışanları mutlu edebilmek için çabalamak, yoğun iş temposunda insanlara zaman ayırabilmek hiç de kolay değil.

Dilara Altınkılıç Kutmangil ve Kaan Altınkılıç’tan Birol Altınkılıç’a

Altınmarka Grubu’nun bugün bu noktada olmasının en önemli sebeplerinin başında babamızın yatırım iştahı, yenilikleri ve ilkleri hayata geçirme misyonu geliyor. Her zaman üretimden, yatırımdan yanadır. Daha iyisini yapmak, daha verimli olmak, kaliteyi en üst seviyeye taşımak için sürekli çalışır.

Erdal Bahçıvan’dan Mecit Bahçıvan’a

Hatırlıyorum; küçük bir çocukken babamın üzerimizde yarattığı mutluluk inanılmazdı. Evimizin neşesi, enerjisiydi. Hiç evden gitsin istemezdim. Hem yufka yürekliydi, hem de sevgisini esirgemeyendi. İşi gereği mayıs ayında ayrılırdı evden. Eylül gibi dönerdi. Bu nedenle ben “keşke okullar açılmasa” diyenlerden hiç olmadım.

Erkan Güral’dan Nafi Güral’a

Çalışkanlığını, hayata baktığın pencerenin sonsuzluğunu, tecrübelerinin rehberliğini ve adaletli yüreğini bu mektupla özetlemem çok zor… 16 yaşında başlayan çalışma hayatın, azmin, en zorlu durumlarda bile soğukkanlılığını koruman iş hayatımda her zaman rehberim oldu. Sen benim için bir yaşam koçu, bir okul, bir kalesin.

Fatma Durmaz Yılbirlik’ten Ali Durmaz’a

Bugün 5 kıtada, 82 ülkede Türkiye’nin ürettiği teknoloji ile yepyeni fabrikalar kuruluyor, gelecek inşa ediliyor. “Hiçbir şeyden korkmayın, anlamaya çalışın” derken bize verdiğin cesaretle Türkiye ilk defa kendi tramvayını üretebiliyor, hatta Avrupa’ya ihraç ediyor, Türkiye’nin ürettiği tramvaylar Avrupa şehirlerinde ulaşımın yükünü taşıyor.

Feyhan Yaşar, Selim Yaşar ve İdil Yiğitbaşı’dan Selçuk Yaşar’a

Girişimci, vizyoner, Türkiye’ye, İzmir’e ve Karşıyaka’ya sevdalı bir iş insanı. Yatırımlarıyla, yarattığı istihdamla, kurduğu vakıflarla, topluma olan desteğiyle bu topraklara değer katmış bir girişimci. Kurucusu olduğu Yaşar Topluluğu’nun başarısının arkasında sanayi tecrübesi, sektörel bilgi birikimi, kurumsal değerler ile güçlü markalar ve paydaş desteği bulunuyor.

Fuat Tosyalı’dan Hacı Şerif Tosyalı’ya

Eğer bugünlere geldiysek, tamamen babamın bize öğrettiği temel değerler sayesindedir. Bugün başarılarımızın temelinde yer alan çok çalışmanın bir erdem olduğunu, henüz 6 yaşımdayken elimden tutup beni İskenderun’daki o küçücük soba borusu üretimi yaptığımız dükkâna götürmeseydi, öğrenemezdim. Sabahın bereketini, o olmasaydı belki de hiçbir zaman bilemezdim.

Hülya Gedik’ten Halil Kaya Gedik’e

1961’de 129 gün içinde sıfırdan bir yerli araba üretme projesi Devrim Arabası girişiminde, Türkiye’nin sanayideki ilk kaynak mühendisi olarak yer alman benim için en büyük gurur kaynağıdır. Bu gururu her zaman taşıyorum, her gittiğim yerde paylaşıyorum. Tülomsaş’ın müzesinde duran Devrim Arabası hâlâ çalışır durumda, ellerinize sağlık.

Hüseyin Yücel’den Enver Yücel’e

Gecesi, gündüzü, özetle hayatı eğitimdir babamın. Hiçbir zaman nerede, nasıl okuyacak, ne öğrenecek, ne yapacak diye düşündüğü tek çocuk ben ya da kardeşim Begüm olmadı. Bu durumu kıskandık mı çocukken.. Hiçbir zaman kıskanmadık. Aksine babamın bu derdiyle gurur duyduk…Uzun yemek sofralarında konuştukları tek şey dersler, sınavlar, öğrencilerdi.

İbrahim Erdemoğlu’ndan Mehmet Erdemoğlu’na

Babam çok disiplinliydi. Ailesine hep sahip çıkar, bizlere de aile ve akrabalarımızın önemini sürekli vurgular ve bizzat uygulardı. Çevreye karşı ise hoşgörülüydü, problem konuşmayı sevmez, çözüm odaklıydı…Yaşamı boyunca biz çocuklarına, hayata ve işlerimize dair öğütler ve emirler verirdi. Tüm bunlar şirketlerimizin ve holdingimizin anayasası olmuştur.

İzzet Garih’ten Üzeyir Garih’e

Her çocuk için babaları “bilge”dir. Özellikle kaybedilmiş babalar… Benim de bilgemdi babam. O bilge kişiliği ile biz çocuklarına ve torunlarına her zaman çalışkanlığı, vatanseverliği, insan sevgisini ve mütevazılığı bir yaşam biçimi olarak aşıladı. İş hayatında çok başarılıydı. Fakat asıl başarısı ailesi ile ilişkilerindeydi. İş ve sosyal hayattaki başarısının sırrı bizlerle mutlu özel yaşantısındaydı.

Muharrem Yılmaz’dan Sadık Yılmaz’a

Babam için itibarın temeli güven ve vefa idi. “Ben bu işleri parayla kurmadım. Bizim sermayemiz güven. Önce ailen, sonra ekibin sana güvenmeli, arkanda durmalı. Ticaret yaptığın insanlar sana güvenip seninle ticaretlerinde rahat olmalılar. Bu güveni geliştirip sana bir şans verilmesini sağlarsan, o zaman hünerini gösterme fırsatı bulmuş olursun” derdi.

Murat Ülker’den Sabri Ülker’e

İlk oğlum Yahya büyürken babam, “O büyürken ben küçülüyorum artık” demişti. Heyhat şimdi ben dede oldum. Babam çok çalışkan, çok nazik, çok fedakârdı. “Sabri Bey”. Biz babamıza böyle hitap ederdik, herkes öyle derdi. O da başkalarının yanında “Murat Bey” derdi. Ama bu, onun benim en iyi arkadaşım olmasına bir engel değildi.

Zeynep Bodur Okyay’dan İbrahim Bodur’a

Aklı, fikri ve gönlü Çanakkale’de kalan babam, Anadolu’ya sanayiyi götürme hevesi ve halkın da desteğiyle Türkiye’nin ilk halka açık şirketi Çanakkale Seramik’i kuruyor. İnsanların iş bulmak için göç etmek zorunda kalmaması için sanayi yatırımının iş gücüne yakın yerlere kurulmasını sağladı. Örnek alınması gereken özgün bir kalkınma modeli oluşturdu

Nuri Tuna’dan Turan Tuna’ya

İstanbul ‘da küçücük bir atölyede başlayan mobilya serüveni, koca bir fabrikaya ve sektöre yön veren uluslararası bir markaya dönüştü. Mobilyayla başlayan yarım asırlık tecrübe, içerisinde inşaat ve turizm sektörlerini de bulunduran Tuna Grup oldu. Vizyoner kimliği ile sektöre katkı ve yenilik kazandıran Turan Tuna, birçok alanda ilkleri de getirdi.

Özcan Tahincioğlu’ndan Yakup Tahincioğlu’na

Dürüstlük ve çalışkanlık onun yaşam felsefesinin temel taşlarıydı. Engin bilgi dağarcığına rağmen neredeyse karşılaştığı herkesi dikkatle dinler, fikirlerine değer verirdi. Beni çok küçük yaşlarımda dahi toplantılara sokar, sadece dinleyici olarak katıldığımı düşündüğüm toplantılarda muhakkak “Özcan sen bu konuda ne düşünüyorsun” diye sorardı.

Pelin Akın Özalp ve Selim Akın’dan Hamdi Akın’a

Babam iş hayatı, özel hayat ve aile hayatı diye bir ayırım yapmaz, yapmamıştır. Hala da yapmıyor. Biz ofislerde büyüdük, ofisteki çalışma masalarında doğum günleri kutladık, bazı tatillerimizi iş gezilerinde geçirdik… Ailemizin en büyük zenginliğimiz olduğunu babamdan öğrendik. Aile bireyleri olarak koşulsuz birbirimizin yanında olmamız gerektiğini onun sayesinde bir ilke şeklinde benimsedik.

Şenol Şankaya’dan Şükrü Şankaya’ya

Sen sevgi dolu bir baba, iyi bir eş, vefalı bir dost, çalışkan bir patron, maneviyatı yüksek, hayırsever bir iş adamı olarak daima bizlere örnek oldun. Her girdiğin toplumda hangi düşüncede olursa olsun hümanist yapınla, sevgiyle herkesi kucakladın. Toplumda edindiğin sevgi ve saygı da benim için her zaman çok büyük gurur kaynağı oldu.

Tevfik Yamantürk’ten İdris Yamantürk’e

Kim olursa olsun herkesin babası özeldir, daima öğrenilen ve adımları tâkip edilen insandır. Bizim babamız farklı bir insandı. Özetle denilse, “Konuştuğu gibi yaşayan, yaşadığı gibi konuşan insan” derdim. Babamız, kendi ifâdesi ile Aziz Cumhuriyet’in, Rize Çamlıhemşin’de keşfedip parasız yatılı olarak önce lise sonra İTÜ’de okuttuğu bir insandı.

Tuncay Özilhan’dan İzzet Özilhan’a

Babam ve Kamil Bey, Anadolu insanının girişim gücüne ve başarma azmine olan inançlarının bir ifadesi olarak, grubumuza Anadolu Grubu adını vermişler. Babam ve Kamil Bey birbirini çok iyi tamamlayan iki ortaktı. Toptancılıktan ithalatçılığa, sonra da sanayiciliğe geçtilerTürkiye’nin koşullarına, gidişatına uygun atılımlar yaptılar.

Oğul Vahap Küçük‘ten Baba Vahap Küçük‘e

Babam hep “ben çok baba duası aldım” derdi ve bu sayede zorlukların kolaya dönüştüğünü anlatırdı. Dedemden aldığı bu geleneği devam ettirerek bizlere de hep dua ederdi. Biz dua çeşmemizi geçen yıl kaybettik ve eksikliğini hep hissediyoruz. “Baba çınar ağacı gibidir, meyvesi olmazsa bile gölgesi yeter” deriz hep, şu anki hislerime o kadar iyi tercüman oluyor ki.

İZ BIRAKAN 30 BABA